آینه جم-الهام میرزایی زاده روزنامه نگار و کارشناس اقتصادی:
بعد از پایان جنگ تحمیلی ایران و عراق و به منظور حمایت از مرزنشینان و رونق سواحل در جنوب کشور دولت تصمیم گرفت به ازای هر بار سفر لنج های تجاری، ملوانان یا جاشوها بتوانند مقداری کالا همراه خود وارد کنند که به آن کالای همراه ملوان یا همان ته لنجی می گفتند؛ این کالا به دلیل عدم پرداخت عوارض گمرکی مورد استقبال ملوانان قرار گرفت. به برکت وجود ته لنجی، جاشوها در جنوب امرار معاش می کردند و دیری نپایید که ته لنجی به مهم ترین منبع درآمدی و بعضاً به تنهاترین منبع درآمدی مرزنشینان تبدیل گشت؛ اما ته لنجی برای مردمان جنوب، حکم دریای پر تلاطمی را داشت که هر لحظه دستخوش حوادث و تغییرات فراوان می شد و هنوز که هنوز است رنگ ساحل آرامش را بر خود ندیده است. تغییر دولت ها همراه با تغییر رویکرد و سیاست ها، بیشترین تاثیر را بر موضوع ته لنجی بر جای می‌گذاشت. به طور مثال دولتی شعار می داد ته لنجی حق مردم جنوب است هر چه می خواهید وارد کنید، اما با تغییر دولت و روی کار آمدن تیم و کابینه اقتصادی جدید، کاملاً ورق برمی گشت و دولت تازه نفس اعلام می‌کرد عدم نظارت بر واردات کالای ملوانی به بازار داخلی آسیب می رساند و باید ساماندهی شود. چیزی که در این بین عیان است این است که ساماندهی ته لنجی و جلوگیری از قاچاق قطعاً هم به نفع مردم جنوب و هم به نفع کشور خواهد بود اما مسئله ای که در اینجا حائز اهمیت می باشد، این است که تصمیم گیرندگان در این خصوص باید درمورد مسئله ته لنجی اول معیشت ملوان و مردم جنوب را در نظر داشته باشند زیرا این مردم تنها چشم امیدشان به این کالا می باشد.
اگر بخواهیم آمار دقیقی از تعداد فعالین و افرادی که با کالای ملوانی سرکار دارند بیان کنیم کار بسیار دشواری است اما بطور میانگین در استان بوشهر بیش از ۲۵ درصد مردم بصورت مستقیم و غیرمستقیم با این کالا سرو کار دارند و بعضاً در بعضی شهرستان های استان بوشهر همانند گناوه، دیلم، دیر و کنگان بازارهای بزرگ ته لنجی را می بینیم که به رونق بازار منطقه ای کمک فراوانی نموده اند. طبق پیگیری های مکرر آبت الله حسینی بوشهری نماینده مردم استان بوشهر در مجلس خبرگان رهبری در رابطه با مرتفع نمودن نگرانی مردم جنوب از واردات کالای ملوانی و مجوز سفر لنج های تجاری، خوشبختانه بعد از ۷ ماه از شروع سال جدید لنج ها و شناورهای استان، مجوز اولین سفر خود را دریافت کرده اند اما تصویب دو مصوبه همراه این سفر کام مردم جنوب را تلخ کرد. طبق این دو مصوبه، اولاً اقلام وارداتی از ۹۷ قلم کالا به ۵۹ قلم کاهش یافته و ثانیاً چیزی به عنوان تعداد وانت وجود ندارد و معیار تناژ در نظر گرفته می شود. کالای ملوانی مجاز برای هر شناور ۶۰ تن می باشد و نه بیشتر. تناژ بالاتر از ۶۰ تن و خارج از ۵۹ قلم کالا منجر به ضبط کالا خواهد شد. صاحبان شناورها و لنج ها و همچنین ملوانان و جاشوهایی که تنها راه معیشتشان از راه دریا و واردات کالا و مهمتر از همه ته لنجی بوده از این دو مصوبه که همراه با سفر جدید اعلام شد، ابراز نارضایتی کرده اند. قیمت بالای سوخت و فراهم کردن مایحتاج سفر یا همان ماچله لنج و عوارضی که باید به گمرک پرداخت شود و همچنین تعداد بسیار کم سفر لنج های تجاری، از دلایلی است که باعث سردی و بی میلی صاحبان شناورها و ملوانان شاغل در این لنج ها به سفر تجاری جدید شد.
یکی از جاذبه های مهم توریستی در جنوب را بازارهای ته لنجی تشکیل می دهند و هرساله تعداد زیادی مسافر و گردشگر به این استان وارد می شوند که هدفشان بازدید و خرید اقلام ته لنجی می باشد، اشتغال به همراه رونق بازار و کمک به جذب گردشگر از مهمترین آثار واردات ته لنجی در جنوب است. حال از مسئولین استان و کشور انتظار است صدای جاشوهای خسته و رنج کشیده باشند که در این آفتاب و شرجی دل را به دریا می زنند و سوار بر لنج های امید، به سمت آینده ای نامعلوم می روند باشید.
* انرژی جنوب
اضافه کردن دیدگاه جدید
