آینه جم: حسین محدث زاده:  چند روزی است که با گزینش و معرفی اعضای هیات رییسه، سومین سال کاری چهارمین دوره شوراهای اسلامی آغاز گردیده است. گزینشی که در برخی از شهرها و روستاها به مثابه آتش زیر خاکستر بود و اختلافات قدیمی را تازه تر نمود. اختلافاتی که ریشه و مبدا آن را حتی می توان از صبح شنبه ی روز بعد از انتخابات 24 خرداد 92 قلمداد کرد. اختلافاتی که دیگر نمی توان سطح آن را با واژه ی"سلیقه" نازل نمود و شاید بهتر است بگوییم کار به دشمنی و لجاجت و عناد کشانده شده است. لجاجتی که جلسه شورای مرکز یک شهرستان را به تنش می کشاند و نامزد مغلوب ریاست را به آمبولانس و سکته و بیمارستان و...

در خصوص این مهم، نکاتی چند قابل تامل و درنگ است:

1  قانون مغفول مانده ی شوراهای شهر و روستا که در تاریخ 17 اسفند 77 توسط دولت اصلاحات احیا شد، را می توان عالی ترین تجلی مشارکت مردم در امور اجرایی در قالب کار گروهی دانست. قانون اساسی، شان و جایگاهی ارزنده را برای این نهاد اجتماعی-سیاسی قائل شده و اصل یکصدم این قانون تصریح می دارد که هدف و چشم انداز تشکیل شوراها، پیشبرد سریع برنامه های اجتماعی،اقتصادی،عمرانی، بهداشتی،فرهنگی،
آموزشی و سایر امور رفاهی با ملاحظات و مقتضیات محلی است.

اما خروجی و برایند عملکرد فراگیرترین نهاد مشورتی کشور در 17 سال گذشته بیانگر عدم وقوف غالب اعضای آن بر شان و جایگاه ارزنده حقوقی شوراست که قانون گذار آن را در نظر داشته و ترسیم کرده است.

هدف و چشم انداز تشکیل شوراها چیزی نبود جز ایجاد همدلی و هماهنگی جهت سپردن بخشی از امور حاکمیتی به وکلای ملت در پارلمان شهری. با این امید که با تمسک به یاری ملت، باری از دوش نظام و دولت برداشته شود. اما انگار این آواز دهلی بود که صرفا از دور شنیدن آن خوش است. آنانکه که قرار بود یار شاطر باشند، بار خاطر شدند و اگر نیش زهرآگین نیستند، امیدی هم به نوش داروییشان نیست.

هر چند روز خبری از اختلافات درون شورایی در مناطق مختلف استان به گوش می رسد. اختلافاتی که بعضا از اختلاف گدشته اند و رنگ و بوی درگیری و تنش گرفته اند. اختلافاتی که ماهیت و جنس آن با اختلاف سلیقه های معمول، مرسوم و متعارفی که لازمه ذات فعالیت های گروهی در جامعه بشری و ناشی از تفاوت در نگرش، تفکر و روحیات اشخاص می باشد، کاملا متفاوت است.

2 با توجه به ساختار قومی و طایفه ای در شهرهای کوچک و روستاها و تاثیر غیر قابل انکار این ساختار بر انتخابات شوراها، اعضا شورای های اسلامی در این مناطق به صورت بالقوه توانایی ایجاد وحدت و همدلی همگانی را در راستای وظایف محوله داشته و دارند ولی به نظر می رسد در برخی از مناطق نه تنها این استعداد به فعلیت نرسیده، بلکه شوراها خود عامل اختلاف و تنش عمومی شده اند. اختلافاتی که منحصر به اعضا شورا نگردیده، بلکه به طوایف و اقوام مختلف نیز تسری می یابد. گاه و بیگاه مشاهده می کنیم که اختلاف شدید دو عضو بر سر یک رای درون شورایی، دمل های چرکین پیشین طوایف دو عضو منتسب به آنها را گشوده و ناراحتی های قدیمی را دوباره تازه و نو می کند.

3 اختلافات دامنه دار شوراها از سویی دیگر تجلی گر این واقعیت تاریخی است که ایرانی ها همچنان با روحیه کار گروهی بیگانه اند. هر شخصی در زندگی فردی و اجتماعی خود می تواند مثالهایی برای این ضعف عمومی طرح نماید و ضرب المثل مشهور " شریک اگر خوب بود، خدا هم برای خودش شریک می گرفت" به نوعی بیانگر این واقعیت است. [هر چند یگانگی پروردگار از ذات احدیت اوست، نه مصلحت سنجی ناشی از شراکت پروردگار.]

اما فراز و نشیب های متعدد سیاسی در ادوار گذشته، باعث گردیده که این ضعف تاریخی به قوت خود باقی بوده و ایرانیان همچنان علاقه مند به تصمیم گیری فردی به جای گروهی باشند. تا رسیدن به نقطه مطلوب و نیل به شورایی کارآمد ، بسیار زمان باید برد تا پخنه شود خامی.

4 عمده اختلاف اعضا شورا بر حول محور دو چیز می گذرد؛ شهردار و پست ریاست شورا. شهرداری که خود انتخاب گر او هستند، بعد از چند ماه، برای استیضاح و برکناریش به شدت تلاش می کنند. به طور مثال استارت اختلافات و برکناری شهرداران سابق بوشهر، برازجان و گناوه در همان سال اول کاری شورای چهارم زده شد. این تغییر رفتار اعضا شورا در مقابل شهردار منتخب خویش در مدت زمانی کوتاه، تشکیل دهنده ذهنیتی است که وزیر کشور نیز چندی پیش به آن اشاره نموده است: "چرا یک شهرداری که ۶ ماه قبل با رای اعضای شورا شهردار شده، یک مرتبه با همان اعضا استیضاح می شود؟ بعدا می فهمیم که شهردار نتوانسته خرده فرمایشات آقایان را انجام دهد که در این خصوص باید استاندار و فرماندار هم پاسخگو باشند." (خبرگزاری مهر، 94.3.20)

در خصوص نکته بیان شده توسط رحمانی فضلی، اولاً این موضوع بی شک قابل تعمیم به تمامی شوراها نیست و ثانیاً استاندار و فرمانداران دغدغه مقام عالی وزارت متبوع شان را جدی گرفته و پاسخگوی وضعیت موجود باشند.

5 و اما نکته، ابهام و سوال آخر؛ شما که با شعار خدمت! پای به عرصه انتخابات می نهید، آیا نمی توانید در قالب عضو عادی شورا به این شعار جامه عمل بپوشانید؟ یا مگر در پشت و ذیل امضای پست ریاست شورا، چه چیزی نهفته شده است که برای نرسیدن به آن هیاهوها  سر می دهید و فریادها می کشید؟!

منبع: خلیج فارس

نوشتن دیدگاه