آینه جم-  سینا ناجی: مهدی طارمی را از زمین چمن فوتبال کارگران می‌شناختم. هر دو برای تمرینات فوتبال پیشکسوتان پدرهایمان آنجا بودیم و البته اگر فضایی می‌دادن پشت گل‌ها گل‌کوچیک بازی می‌کردیم.

مهدی قائدی چندسال از من بزرگ‌تر بود، موقعی که نوجوانان شاهین بازی می‌کردم آوازه‌اش را شنیده بودم و در نهایت جذب تیم فوتبال استقلال شد؛ استقلالی که تجربه انتقال مهدی طارمی را به پرسپولیس دیده بود و در این زمینه نخواست از رقیب دیرینه‌اش عقب بماند و نماند.

محمد محبی هم آن زمان جوانان شاهین بود. چندبار با او بازی کرده بودم. همه‌ مربی‌ها اتفاق نظر داشتند که او هم به جاهای بالاتری خواهد رسید؛ البته هر سه بازیکن برای پیشرفت باید از شهرمان می‌رفتند. باید بوشهر را ترک می‌کردند تا به اون بالابالاهایی که مدنظر داشتند می‌رسیدند.

یکی پرسپولیس، یکی استقلال و یکی دیگر هم به سپاهان و این حقیقت تلخی بود که به شکل طرح‌واره ذهنی برای تمام بازیکنان فوتبال بوشهر ایجاد شده که اگر می‌خواهی پیشرفت کنی باید از این شهر بروی و این در حالی بود که به‌جرئت می‌توان گفت که دلسوزترین مربی‌های کشور در بوشهر زندگی می‌کنند؛ این شهری که فوتبال آن با دو مکتب شاهین و ایرانجوان ریشه‌ دوانده.

ستاره‌های بوشهری جام ملت‌ها

دو شب پیش ایران در حالی گام اول را در جام ملت‌های آسیا محکم برداشت که توانست با نتیجه‌ی ۴ بر ۱ تیم فوتبال فلسطین را شکست دهد که ۳ بازیکن بوشهری تیم ملی در این مسابقه به میدان رفتند.

شاهین بهرام‌نژاد گزارشگر بوشهری نیز در واکنش به این اتفاق در فضای مجازی نوشت: «نمی‌دانم چند سال دیگر باید بگذرد تا از یکی از کم‌جمعیت‌‌ترین استان‌های ایران، همزمان ۳ بازیکن در تیم ملی بازی کند و در این میان از تأثیرگذارترین‌هایی باشند که انتظار فراوان از چشم‌نوازی هنر ساق‌هایشان می‌رود. پیش‌تر از این دلخوش به نام علی‌اصغر کامیاب در جام ملت‌های ۱۹۸۸ و در تیم زنده یاد دهداری بودیم حتی اگر ثانیه‌ای بازی در میان نام پایتخت‌نشین‌ها به او و عباس سرخاب نرسد. اما حالا شاکی از اینکه چرا محبی از ابتدا در ترکیب نیست و چرا قائدی با آن درخشش تعویض می‌شود!

همه‌ این‌ها را گفتم و خواندین تا بگویم این جغرافیای کوچک با این همه استعداد چرا باید جایگاه فوتبالش، اکنون چنین باشد!

شادباش به آقای مهدی طارمی، آقای مهدی قائدی و آقای محمد محبی برای بالابردن پرچم بوشهر و به امید اهتزاز رایت میهنمان در آوردگاه دوحه ۲۰۲۳».

 واکنش گزارشگر بوشهری به حضور ۳ بازیکن بوشهری در تیم ملی

از مهاجم تا گلر

به‌عنوان کسی که نیمی از عمر کوتاه خود را در متن فوتبال بوشهر بوده باید گفت که بوشهر معدن استعداد به‌ویژه در حوزه فوتبال است؛ از مهاجم تا گلر. هرچند که امروز تنها بخشی از مهاجم‌های فوتبال بوشهر را در سطح کشور می‌شناسند اما تاریخ بوشهر گواه این است که در تمامی پست‌ها چهره‌های قوی و خلاقی حضور داشته‌اند که شاید تسلیم تقدیر شدند و نتوانستند به آمال خود برسند.

بدون هیچ‌گونه تردیدی فوتبال بوشهر امروز دچار بحران مدیریتی شده که انگار به این زودی تمام نخواهد شد. ایرانجوان و شاهین که ویترین فوتبال استان هستند در لیگ‌های دسته چندم دست و پا می‌زنند و هربار سقوط می‌کنند تا فوتبال دوستان هر روز نامید و ناامیدتر شوند.

شروه‌خوانی برای فوتبال بوشهر تا کِی؟

به صراحت می‌شود گفت که این بی‌تدبیری‌ها و عدم حمایت مسؤولین حوزه ورزش و جوانان باعث هدر رفت این منبع عظیم سرمایه انسانی خواهد شد که هم‌بازی‌های دوران فوتبالی من تنها راه پیشرفت را خارج شدن از استان و رفتن به تیم‌های می‌بینند که اگر شانس همراهشان باشد و دچار لابی‌بازی‌ها و پول‌پاشی‌‌های غیرقانونی نشوند بتوانند خود را مطرح کنند اما پرسش اساسی این است که چرا بستری درون استان فراهم نیست و تا کی بایستی شَروه‌خوان فوتبالِ بوشهر باشیم.

* فارس

نوشتن دیدگاه