به گزارش آینه جم: برای کسب کرسی ریاست جمهوری رقابت غیررسمی معمولاً یک سال قبل از انتخابات آغاز می‌شود و در این مدت داوطلبان احتمالی با سفر به شهرهای مختلف دیدگاه‌های خودشان را پیرامون مسائل روز سیاسی، اجتماعی و ...  اعلام می‌کنند. رقابت‌های دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری را نمی‌توان از این قاعده مستثنی دانست.

 

اصولگرایان در انتخابات 92 با قول‌وقرارهایی می‌خواستند، صندلی پاستور را به نام خود سند بزنند اما با کمی بدقولی و یا نبود وحدت لازم در این راه متوقف شدند و جزیره پاستور برای آن‌ها دست نیافتنی باقی ماند.

 

قضیه از این قرار بود که اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 با زعامت آیت الله مهدوی کنی و آیت الله محمد یزدی و محوریت جامعتین (جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم) برای فراهم کردن وحدت در میان اصولگرایان تلاش‌هایی داشتند تا یک نامزد را در رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری معرفی کنند. در این میان شاید معرفی کامران باقری لنکرانی از سوی جبهه پایداری با زعامت آیت الله مصباح یزدی شکافی در جریان اصولگرا ایجاد کرد و به نوعی قطار در حرکت اصولگرایان را متوقف ساخت.

انصراف باقری‌لنکرانی قبل از اعلام احراز صلاحیت نامزدهای انتخاباتی یازدهمین دوره ریاست جمهوری بار دیگر این قطار را به حرکت انداخت اما چند روزی طول نکشید که جبهه پایداری با انتشار بیانیه‌ای از سعید جلیلی نامزد نزدیک به این جبهه حمایت کرد. 

 

اتفاقات به اینجا ختم نشد و کمی آن طرف‌تر در جریان اصولگرایی محمد باقر قالیباف، غلامعلی حدادعادل و علی اکبر ولایتی با محوریت جامعتین معرفی شدند اما قرارشان این بود، هر کدام از نامزدها که از اقبال بیشتر مردمی برخوردار بود، دو نامزد دیگر به نفع وی کناره گیری کنند. 

 

این در حالی بود که نامزدهای ائتلاف 1+2 برای ماندن در رقابت انتخابات ریاست جمهوری اصرار داشتند، اما عملا شکاف جریان اصولگرا به داخل ائتلاف کشیده شد. چرا که هر حزب و تشکل از یکی از کاندیداها حمایت می‌کرد، جبهه پیروان خط امام و رهبری، جامعه اسلامی مهندسین، حزب مؤتلفه، جبهه اصولگرایان اصلاح طلب و تشکل حامیان ولایت از علی اکبر ولایتی و جمعیت پیشرفت و عدالت ایران اسلامی از محمدباقر قالیباف حمایت می‌کردند. اما با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری دور یازدهم، غلامعلی حدادعادل از ادامه رقابت ها انصراف داد.

ولایتی در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان؛ در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه در جریان انتخابات 92 ائتلاف 1+2 شکل گرفت،‌ که برخی ها معتقدند شما به نفع قالیباف مانند حداد عادل کناره‌گیری نکردید، حقیقت ماجرای این ائتلاف چیست؟ اظهار داشت: در اسفند ماه سال 91 در جلسه ای که نمایندگان سازمان تبلیغات اسلامی (روحانیون) حضور داشتند، یکی از روحانیونی که وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی بود از بنده سوال کرد، اگر جامعه روحانیت و جامعه مدرسین تصمیمی را برای کاندیدای مورد نظر ریاست جمهوری بگیرند، شما چه کار خواهید کرد؟،‌ از میان 3 نفری که حضور داشتیم (محمد باقر قالیباف، غلامعلی حداد عادل، علی اکبر ولایتی) بنده تبعیت خود را اعلام کردم و همچنین در جلسات بین خودمان به صراحت اعلام کردم که هر تصمیمی که جامعه روحانیت و جامعه مدرسین بگیرد،‌ تابع آن می‌شوم. این نظر را فقط بنده داشتم. پس از آن جامعه مدرسین رای داد و بصورت مکتوب با امضای آیت‌الله یزدی کاندیدای جامعه مدرسین، بنده اعلام شدم.

 

وی در ادامه افزود: در این میان آقای لاریجانی این اختیار را از بنده گرفت که اگر همه به نفع آقای قالیباف کنار رفتند بنده نیز کناره‌گیری کنم اما کسانی بودند که کناره‌گیری نکردند و عملا اگر بنده هم کناره‌گیری می‌کردم از سوی اصولگرایان حداقل دو کاندیدا وجود داشت البته بنده نیز برای کناره گیری نسبت به حضور یک نفر در انتخابات راضی بودم و عدم کناره گیری بعضی‌ها باعث شد از روند انتخابات کناره‌گیری نکنم. آقای لاریجانی و یکی از علمای جامعه مدرسین اعلام کرد اگر دیگران را برای کناره‌گیری راضی کردید، کناره‌گیری ولایتی نیز در جیب بنده است البته برخی‌ها در این زمینه حرف‌های زیادی زده‌اند و بنده نیز عادت ندارم مجادله کنم.

قالیباف اصلی‌ترین چهره مطرح در رسانه‌ها برای انتخابات 92 بود، چهره‌ای که صحبت ها در مورد رقابتش با احمدی‌نژاد در سال 84  تا مدت‌ها ادامه داشت. علی اکبر ولايتی از جمله چهره‌های حاضر در رقابتهای 84 بود که برای وحدت بیشتر، پيش از ثبت نام از ادامه رقابت‌ها کناره گرفت اما در انتخابات 92 بلعکس این عمل کرد. محسن رضایی دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام و فرمانده پيشين سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نيز سابقه دو دوره رقابت با احمدی‌نژاد را داشت اما در دوره نهم وی اندکی پيش از انتخابات انصراف داد و غلامعلی حدادعادل رييس دوره هفتم مجلس شورای اسلامی درست زمانی که وی در مجلس هشتم از رياست خانه ملت بازماند، زمزمه احتمال حضورش در رقابت رياست جمهوری، در رسانه‌ها مطرح شد.

 

بسیاری از سیاسیون و کسانی که در این عرصه حرفی برای گفتن دارند، معتقدند اصولگرایان به دلیل نداشتن وحدت و انسجام در انتخابات ریاست جمهوری 92 شکست خوردند البته این موضوع را خود اصولگرایان نیز تایید می‌کنند و حالا 1 سالی تا انتخابات ریاست جمهوری 96 زمان باقی مانده است اما اصولگرایان هنوز موضعی در برابر این انتخابات بروز نداده‌اند و از حرف زدن در این رابطه طفره می‌روند.

 

از این جریان کاندیداهای تکراری مانند محمدباقر قالیباف، محسن رضایی، علی اکبر ولایتی و حتی غلامعلی حدادعادل و یا علی لاریجانی در انتخابات ریاست جمهوری 96 مطرح هستند اما اصولگرایان زیر بار اعلام نام کاندیدای مورد نظرشان نمی‌روند. محمود احمدی‌نژاد نیز که برخی ها وی را از جنس اصولگرایی می‌دانند، مدتی است تحرکاتی داشته و این احتمال را قوی تر می کند که وی قصد ورود به انتخابات ریاست جمهوری سال 96 را دارد.

ابوالقاسم رئوفیان عضو جبهه ایستادگی در گفت‌ پیرامون برنامه اصولگرایان برای انتخابات خرداد 96 اظهار داشت: اصولگرایان تاکنون تصمیمی مبنی بر اینکه با چه کسی به عرصه رقابت انتخابات ریاست جمهوری آتی وارد شوند، نگرفته‌اند.

 

لاله افتخاری در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص کاندیدادهای اصولگرایان برای انتخابات ریاست جمهوری 96 اظهار داشت: قطعا اصولگرایان برای انتخابات ریاست جمهوری کاندیداهایی را در نظر دارند اما تا زمانی که به نامزد نهایی نرسند آن را علنی نمی‌کنند.

 

نماینده مجلس نهم ادامه داد: در مورد آقای احمدی نژاد همانند نامزدهایی دیگر تصمیم گیری می‌شود چرا که وی باید شرایط لازم را داشته باشد تا اصولگرایان پس از بررسی به یک جمع بندی نهایی برسند.