آينه جم؛ مجيد حسيني كنگاني:در حال حاضر اگرچه آمار درست و دقيقي وجود ندارد ولي تشخيص اينكه جامعه ما در زمينه توسعه چه وضعيتي دارد و چقدر دچار مشكلات جدي است كار سختي نيست. اگر با خودمان صادق باشيم همينطور كار سختي نيست بدانيم دانشجويان ما چقدر به قدرتمند تر شدن روند توسعه در كشور كمك مي كنند.

روز دانشجوست. مي توانيم دانشجو را با توصيفي ملال انگيز تكرار كنيم و سخنراني كنيم و بگوييم دانشجو يعني بيداري؛دانشجو يعني خروش ؛دانشجو يعني محرك توسعه؛دانشجو يعني عشق و هر آنچه تو مي پنداري ... اما كدام دانشجو وكدام توسعه ؟ اكنون پس از اين همه سال يک کشور 70 میلیونی چقدر به سطح مطلوبی ازشاخص هاي توسعه نزديك شده است ودر اين ميان از كدام ظرفيت هاي دانشجويي استفاده شده است؟ آيا اصولا تفكر دانشجويي و پژوهش محوري آنها در برنامه هاي توسعه اي مسولين جايگاهي دارد يا من كمي عجله كردم و دانشجويان ما خيلي پژوهش محور نيستند؟ مسولين ما ودانشجويان ما در طول اين سالها چقدر با اين پرسش هاي جدي توسعه را از منظر تفكر و پويش دانشجويي مرور مي كنند.

وقتي خود را در مقابل بيكاري دانشجويان فارغ التحصيل مي بينيم و وقتي مي شنويم بسیاری از دانشجویان كشور ما "بیکاری را تحصیل می کنند" چقدر دردمان مي آيد. تازه رويمان هم باز است و از او مي پرسيم كه چقدر توسعه خواه است؟

براساس آمار رسمی، هزاران  فارغ التحصیل دانشگاهی روی دست خانواده ها و کشور مانده و برخی معتقدند بسیاری از دانشجویان «بیکاری را تحصیل می کنند». حالا مركز آمار ايران مي گويد از ميان اين همه خيل بيكاري 11 هزار فارغ‌التحصیل شامل هم استاني ها و همشهريان من هستند كه کنج خانه نشسته‌اند.

بوشهر؛ استان زرخير و مهد تمدن وصنعت؛ ببخشيد باز هم تكرار توصيف هاي ملال انگيز. چقدر سخت است وقتي تكرار داشته هایی يك ملت خسته كننده مي شود!

اما اصل سخن به همه دانشجويان وطنم. به تمامي دانشجويان هم استاني ام كه سال هاست نفس در نفس، مطالبات منطقي آنان را به خوبي درك مي كنم. دلم مي خواهد با آهنگي دوباره از آنها بخواهم اميد را باور كنند. باور كنند انديشه هاي آنها هنوز نياز يك زندگي ترقي خواهانه است. باور كنند توسعه كشور و استان ما بدون حضور شوق انگيز آنها ناقص خواهد ماند و بايد درصحنه بود و فرياد زد. فرياد آنها فرياد يك ملت است كه رويشي دوباره را باور كرده است.

ظرفيت هاي نظام ما نيز به بركت خون شهداء و انسان هاي فرهيخته كم نيست. فقط بايد بيشتر در صحنه بود و به قول شاملو نگوييم كه "چو فردا بيايد فكر فردا كنيم". 

مي توان گوشه ايي از بار توسعه را با انعكاس تفكر شما به دوش كشيد. علم وحقيقت كه نمي توان كتمان كرد. دانشجويان خوب مي دانند كه توسعه اصولا "انسان محور" است و رویکرد توسعه انسان‌محور بر توانمندسازی انسان‌ها تاکید دارد، لذا مسولين اگر باور دارند كه دانشجويان ما انسان هايي هستند كه مي توانند يكي از محورهاي توسعه باشند پس مي بايست بر توانمند سازي آنها همت گماشته و دغدغه هاي آنان را پاسخ دهند. آنگاه اين تعامل دو طرفه نيازهاي زيادي را پاسخ خواهد داد و رشد و توسعه استان را شتاب خواهد بخشيد.

به واقع دانشجوي توانمند، دغدغه توسعه خواهد داشت و توسعه خواه خواهد بود.

منبع:خليج فارس

نوشتن دیدگاه