آینه جم، مرتضی درویشی: با بررسی اجمالی بر انواع روابط عمومی و کارکرد های مختلف آن می توان 3 نوع ذیل را بر شمرد:

1.روابط عمومی توجیه گر: ماهیتی اغواگرایانه داشته و می کوشد با رنگ و لعابی دروغین واقعیت ها و کاستی ها را پنهان نماید.

2. روابط عمومی تبیین گر: در وصف آن باید گفت؛ نوعی از روابط عمومی است که تنها بیان کننده رویدادهاست. در این نوع حرکت اندیشمندانه همراه با آینده نگری در سطح جامعه شکل نخواهد گرفت.

3.روابط عمومی تحلیل گر: نوع مطلوب است زیرا به چرایی رویدادها و کارکرد های مترتب بر آن ها پرداخته و موجب شکل گیری نگاه عالمانه و عمیق در جامعه مخاطب می گردد.

جلب مشارکت جامعه مخاطب یکی از راه های تحقق روابط عمومی تحلیل گر است و باعث شکل گیری سرمایه اجتماعی می شود. مشارکت گرایی، اطلاع یابی، اطلاع رسانی و اخلاق، چهار شاخص عمده در یک روابط عمومی پویا و موفق است.

سرمایه اجتماعی

گسست دولت و ملت را با سرمایه اجتماعی می توان برطرف ساخت. این سرمایه اعتماد متقابل است و روابط عمومی ها با راست گویی و دروغ نگفتن می توانند آن را به وجود آورند. به عبارت بهتر؛ کار روابط عمومی مدیریت گسست ها و کسب اعتماد متقابل هدف غایی در روابط عمومی هاست.

تبلیغ و ترغیب در روابط عمومی

روابط عمومی دانشی وارداتی با قدمتی 60 ساله است که به فراخور نیاز بومی سازی شده است و شوربختانه در میان کارکردهای متنوع آن تبلیغات نمود بیشتری دارد.

تبلیغ نوعی از اطلاع رسانی خاکستری است که در ذات خود استبداد را به همراه دارد. 
به باور نگارنده؛ در مواجهه با منتقدین، باید کاستی ها را پذیرفت و ضمن پذیرش هم عرض منتقدین به مطالبه گری پرداخت.با این نگرش جامعه مخاطب احساس هم ذات پنداری می کند و سرمایه اجتماعی شکل می گیرید.

کلام آخر؛
معجزه گفتگو را از جامعه به ویژه دانش آموزان دریغ نکنیم. باور داشته باشیم؛ گفتگو موازنه بین منبع و مخاطب را تنظیم می کند.

*کارشناس اداره اطلاع رسانی و روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش استان بوشهر

نوشتن دیدگاه