آینه جم یکی از گل های زیبا و همیشه سبز که نگهداری آن برای همه گل دوست ها آسان می باشد، کاکتوس است. این گیاه کوچک خاردار، علاوه بر گل های قشنگ و زیبایی که دارد، یک طبیعت کوچک و گویاست که افرادی با عشق و علاقه ای عجیب به گردآوری و تربیت این گیاه صبور، مقاوم و زیبا می پردازند و پرورش کاکتوس را سرگرمی دلپذیری می دانند.
به گزارش آینه جم به نقل از ریزپاد:مهدی عارفی ، شهروند ریزی یکی از این افراد است که چند سالیست در حیاط منزل خود اقدام به پرورش بیش از 50 گونه منحصر بفرد از گل کاکتوس کرده است که تنوعشان هر انسانی را مبهوت خود کرده و به تحسین وا میدارد. کاکتوس هایی که با دیدن گلهای به بار نشسته ی آنها بی اختیار لبخند به لبتان می نشاند.
این شهروند خوش ذوق با بیان اینکه گل و گیاه روح آدمی را شاداب نگه میدارد، گفت: با توجه به آب و هوای منطقه ،کمبود جا در حیاط و همچنین به منظور صرفه جویی در مصرف آب ،پرورش کاکتوس بسیار مناسب است ، چرا که کاکتوس ها گیاهان کم توقعی هستند و اگر در شرایط مطلوب نگهداری شوند و حداقل نیازهای آنها تامین شود، گل های بسیار زیبایی به بار می آورند که آدمی با دیدن آنها جان تازه ای می گیرد.
مهدی عارفی می گوید: با این گیاهان انس گرفته ام و برای ادامه این علاقه مندی در صدد آن هستم تا در آینده ای نزدیک و با فضایی بیشتر به پرورش و تکثیر انواع مختلف کاکتوس بپردازم.
این روزها کشاورزان ما، بهت نشسته اند و ناخن خویش را به کرات میجوند؛در عزای هکتارها گوجه ای که مثل هندوانه و شمام هایشان، پس از مدتها بی آبی و بی خوابی، حالا بی بازاری آنها را در صف مرگ می چیند، تا میلیونها تومان ضرر تلخ و فلج ساز برای سالها آنان را خانه نشین بی سرمایه سازد.
شاید برای چندمین بار است که زمین خواهش آنان را بر دوش می کشد و آب امیدشان را ، اما آخر سر به بازاری جواب کرده می خورد که کشاورز مجبور می شود جالیز را در سینه ی سرخ آفتاب رها کند و با گیوه ی بدبختی خویش روزگار را برای فاتحه خوانی تمام آرزو هایش به کلبه یا کپر احزان خویش دعوت کند.
از روزی که کارمند و بازاری و سوپروایزر شرکتها هم آمده اند در همسایگی او شخمی به سینه ی خاک بزنند، آنقدر تعادل عرضه و تقاضا را به هم زده اند که نه سکه ای عاید خودشان می شود نه تفی کف دست کشاورز را خیس می کند تا دلگرم بیلی شود که عمری همدرد پینه های چوبی او بوده.
مگر سینه ی یک کشاورز چقدر وسعت دارد که گاهی از زمین و بی آبی برنجد و گاهی از قشرهای طمع کار دیگر که حریصانه سکه های برنزی او را با قرنیه هایشان نشخوار می کنند و حواسپرتی مسئولانی که دستی به تنظیم بازار نمیزنند (مدیریت ناصحیح) تا کشاورز سردرگم فروش حراج خور محصولاتش نشود.
(رضا محمودی)
