آینه جم: سجاد بهزادي

همه ما مي دانيم توسعه فضاي سبز در شهرهاي استان توسط شهرداريها نيز دنبال ميشود.اما چرا توسعه فضاي سبز منابع طبيعي در بيابان ها وپيرامون شهرهاي استان را ارزشمند تر و در حقيقت مصداق واقعي توجه به مقوله مسئوليت هاي اجتماعي قلمداد مي كنيم؟ استان بوشهر 750 هزار هكتار پارك جنگلي دارد كه عموما در پيرامون شهرها و در بخش اراضي بياباني وماسه اي قرار گرفته اند.ماسه هايي كه اگر با ايجاد اين پارك هاي جنگلي و توسعه درختكاري مقام ونياز به آب كم؛ تثبيت نميشد قابليت جابجايي چندين روستاي پيرامون خود را داشتند. مردم بنه گز در كنار پارك جنگلي بنه گز ، مردم سركره در كنار پارك جنگلي سركره و جامعه پيرامون جنگل گندم ريز در دشتستان گواهي دهنده اين سخن من هستند. وقتي در اين پارك ها قدم مي زدم با بومياني صحبت مي كردم كه اذعان داشتند تا قبل از ايجاد اين پارك هاي جنگلي توسط منابع طبيعي، ماسه هاي اطراف؛روستاهايشان را هر سال به عقب تر مي راند واتفاقا بعد از اينكه درختان قد كشيدند و ماسه ها در هكتار هاي وسيع تثبيت شدند مردمان روستا به خاطر چشم انداز وزيبايي خاصي كه منطقه به خود گرفته بود اراضي خود را تا نزديك ترين نقطه به پارك با ساخت وسازهاي مسكوني و يا توسعه كشاورزي آبادتر مي ديدند و انگيزه و شوق زندگي در آنها دوچندان بود.
بر اساس آمارهاي بدست آمده مساحت بیابان هایِ استان بوشهر بيش از 300 هزار هکتار عنوان شده و همچنین 16 کانون جدي بحران فرسایش بادی در استان وجود دارد.جم تنها شهرستان استان بوشهر است كه اراضي بياباني ندارد و از طرفي 9 شهرستان ديگر استان كم وبيش در معرض بيابان زايي و فرسايش بادي هستند.اين آمار لزوم توجه و تخصيص اعتبارات لازم به بخش بيابان زدايي استان وتوسعه جنگل ها را تقويت مي كند و اهميت پارك هاي جنگلي استان را كه در دل ماسه هاي روان ايجاد شده است را بيشتر نمود داده است.

عمل فرسايش در استان ما بيشتر بوسيله بادهاي تند وگرم تابستاني صورت مي گيرد. بادهاي گرم ومدام تابستان جنوب اختلالات جدي بر محيط زيست وجامعه مي گذارد و بسياري از ما جنوبي ها ترجيح مي دهيم ماههاي زيادي از سال را تنها در منزل بمانيم. بادهاي جنوبي عمل فرسايش را تشديد مي كنند وحتي اگر پارك هاي جنگلي توسعه نيابد بسياري از روستاهاي ما مستعد انفعال كامل در گردو غبار و طوفان هاي تابستاني هستند.در گردش روزهاي بهاري درمراتع و پارك هاي جنگلي استان بوشهر پي بردم كه ظرفيت هاي استان فقط آهن وگاز نيست وپارك هاي جنگلي كه توسط منابع طبيعي و آبخيزداري استان شكل گرفته است در حقيقت چه خدمتي به تثبيت شن وماسه در بيابان و بخش مهمي از اراضي استان بوشهر كرده است.اين اداره با ايجاد 750 هكتار جنگل در دل بيابان هاي استان و اطراف شهرها و مزاياي پيدا وپنهاني كه بدنبال اين جنگل ها ايجاد شده است در حقيقت به مقوله مسئوليت هاي اجتماعي خود نيز عمل كرده است و مي بايست اين مهم مورد توجه افكار عمومي ومسئولين ارشد استان قرار گيرد ونسبت به توسعه اين كار مهم وتخصيص اعتبارات لازم، ياري رسان منابع طبيعي وآبخيزداري استان باشيم و از تك درختان استانمان كه با هزاران زحمت قد كشيده اند وتبديل به جنگل شده اند مراقبت كنيم ./

سجاد بهزادی– دانشجوي دكتري جامعه شناسي دانشگاه آزاد تهران

* پیام عسلویه

نوشتن دیدگاه