آینه جم، حسن محدث زاده-چنانکه همگان می دانیم استان بوشهر دارنده "ترین" هایی است اساسی و زیربنایی. "ترین" هایی که هر کدام خود به تنهایی قادرند، اقتصاد این دیار را شکوفا نموده و سطح زندگی مردمان را به وضعیت مطلوب و استانداردهای بین المللی رهنمون نموده، معیشت آنان را تضمین و ذهن آنها را از دغدغه ها دور. "ترین" هایی همچون طولانی ترین مرز دریایی، بزرگترین میدان گازی، بزرگترین نخلستانهای کشور، مهمترین پایانه نفتی، بزرگترین منطقه ویژه اقتصادی، زیباترین گنبد نمکی، کسب رتبه نخست در زمینه گمرکات در سنوات مختلف، بزرگترین بندر صیادی و... که با فرهنگی غنی و تاریخی پرافتخار در هم تنیده است.

در کنار به یدک کشیدن این "ترین" ها سالهاست میزبانی هستیم محجوب و نیک رفتار برای صنعت نفت و گاز و پتروشیمی و تجارت و ... از بهرگان گرفته تا خارک و از نیروگاه اتمی تا فجرجم.  سرسلسله و نماد میزبانی مان نیز پارس است. پارسی که تا دیروز فقط جنوبی بود و محصور در دو شهرستان اما با استقرار و راه اندازی حوزه شمالی اش، پنج شهرستان ما را درگیر میزبانی خواهد کرد.

علیرغم همه داشته های منحصر به فردمان در حال حاضر نه در زمینه اشتغال حرفی برای گفتن داریم و نه در زمینه درآمدزایی پایدار. نه تولیدی اقتصادی داشته ایم و نه صادراتی مستمر. نه صیادی مان شهره و الگو گردیده و نه تجارت مردمانمان؛ که هر دو گروه صیادان و تجارمان با تمسک به ادوات سنتی به حداقل ها بسنده نموده و صد البته با فاصله ای زیاد از استانداردهای بین المللی. نه آموزشی قابل تحسین داشته ایم و نه دانشگاههایی در رده های بالای رتبه بندی. صاحبان نخیلات همواره فریاد وا ضررا سر میدهند، همچنان که پرورش دهندگان آبزیان. جوانانمان از بیکاری می نالند، آن چنان که ورزشکارانمان از بی پولی. در زمینه درمانی وابسته به استان همسایه ایم و در زمینه آب شرب نیز همچنان چشم انتظار بذل و بخشش منت وار رودخانه های همسایه .

هم اینک کنکاش در راستای یافتن علت العلل مشکلات موجود، اساسی ترین راهکار حل المسائل است.

اینکه چرا علیرغم پتانسیل های موجود همچنان برچسب محرومیت را یدک می کشیم. تفاوت ما با دیگران در چیست؟ علت را باید در مسائل فرهنگی و اجتماعی جستجو کرد یا مباحث مدیریتی؟ آیا ریشه حل مشکلات، نزد مدیرانی است که از دامان همین مردمان به میز ریاست جسته اند یا مردمانی که پرورش دهنده چنین مدیرانی بوده اند؟ اساس مشکل در عدم تعهد مردمان و مدیرانمان بوده یا عدم تخصص؟ آیا راههای مطالبه گری را اشتباه رفته ایم یا اساساً و بالذات، مطالبه گر و مطالبه محور نبوده ایم؟

مشکل را در عدم مسئولیت پذیری نخبگان باید جست یا ریشه مشکلات را مردمان و مدیران فراهم آورده اند و نخبگان نیز متقابلا فرار را بر قرار ترجیح داده اند؟ علت کم توقعی ماست یا بخل،کم توقعی و ناتوانی مسولین ذیربط ؟ به طور مثال چرا علیرغم حضور متمادی نمایندگان استان در کمیسیون انرژی اولاً آنان در کسب کرسی ریاست عاجزند و در ثانی هیچ امتیاز موثری از قبل حضور آنان در کمیسیون عاید استان نمی گردد ؟ به چه دلیل مهره های استان در پایتخت، اعم از اصلاح طلب و اصولگرا صرفاً ناظر صرف آمورند و منفعل، بدون آنکه یاریگر استان باشند به نحوی که مردمان استان را خوش آید و نه اشخاص و افرادی خاص را.

دلیل آنکه در انتخاب استاندار احتلاف ها راه می اندازیم و روابط را تنش آلود میکنیم، چیست؟ اینکه نمیتوانیم در خصوص اجرای موسیقی محلی در استان راهی بیابیم، چیست؟ همان گروهی که برابر قوانین به راحتی در پایتخت به اجرای برنامه می پردازد؟ ریشه همه این مسائل چیست؟

هدف از این مقال و نوشتار، شمارش و لیست برداری از  داشته ها و  نداشته هایمان نیست، زیرا همگان سالهاست که این لیست بلند بالا را از بریم. غرض هشداری است به نخبگان، اندیشمندان، اساتید، صاحبنظران و... تا از این خمودی و بی تفاوتی به در آمده و  آستین همت را بالا زده و در راستای حل اساسی مشکلات گام بدارند، گامی ولو کوچک. از نگارش یک مقاله گرفته تا برگزاری همایش های البته مفید و موثر و تاسیس سازمانهای مردم نهاد جهت آگاهی بخشی، آموزش و تقویت ارتباط فی مابین مدیران استانی و مسئولین کشوری بویژه نفتی های همیشه میهمان.

چرخش چرخ های توسعه استان از مسیر همدلی، احساس مسوولیت و صرف فعل خواستن می گذرد. در نخستین گام، قلم به دستان و صاحبان اندیشه را به نگارش مقاله و یادداشت با هدف یافتن علل العلل مشکلات موجود و زدن پلی برای آینده ای روشن دعوت می کنیم. جامعه شناسان را به تحلیل چرایی عدم تعادل و همخوانی "داشته ها" و "نداشته ها" از منظر جامعه شناختی، مدیران و چهره های فرهیخته دانشگاهی برای یافتن پاسخ مساله از دریچه مدیریتی، روانشانسان از زاویه روانشناسی و روانشناختی و.... فرا می خوانیم به امید اینکه در دل این نوشته ها راه حلی پایدار و اساسی، کارا و عملیاتی استخراج گردد.

هدف نگارنده، تلنگری به همه ما بوشهری ها بود تا سهم تک تک خودمان را در این شرایط جستجو کنیم.

خلیج فارس

[کد خبر:AJ8244]