آینه جم-اسماعیل جعفری
قطعا دولتی ها و مجلسیان با توجه به اشراف کامل تر به مسائل بابت طرح و تصویب افزایش سن بازنشستگی تا ۳۵ سال سنوات خدمت و ۶۲ سال سن دلایل و توجیهات مختلف خود را دارند که برخی از آن دلایل و دغدغه ها به جاست، اما اینکه آیا جهت حل مشکلات موجود صرفا سن بارنشستگی افزایش یابد سوالی است که باید پاسخ دهند.
مهمترین دلیل افزایش سن بازنشستگی جلوگیری از ورشستگی صندوق های بازنشستگی اعلام شده است.
آیا دلیل ورشستگی این صندوق سنوات خدمت ۳۰ ساله است یا عملکرد مدیران آن؟
مدیران صندوق توسط دولتها تعیین می شوند، این مدیران وظیفه دارند تا پولهای واریزی ماهانه به صندوق ها توسط شاغلین را سرمایه گذاری کرده تا صندوق به درآمدزایی رسیده و بعد از ۳۰ سال بتواند حقوق بازنشستگی را پرداخت کند.
با توجه به شرایط صندوق ها و رسیدن آنها به مرز ورشستگی مشخص است که مدیران منصوب شده توسط دولت ها نتوانسته اند به اولین و ابتدایی ترین رسالت و وظیفه صندوق جامعه عمل بپوشانند و ناکام بوده اند ( به عبارتی کفایت این مسئولیت را نداشته اند)
اما الان با تصمیم دولت و مجلس کارمندان و معلمان باید ناکارآمدی و ناتوانی مدیران صندوق ها را با خدمت بیشتر جبران کنند که نه تنها هیچ تضمینی برای بهبود شرایط ندارد بلکه میتوان پیش بینی کرد که وضع موجود بدتر هم خواهد شد.
با فرض اینکه بازنشستگی تعداد زیادی از کارکنان به چند سال آینده موکول شود آیا تغییری در صورت مساله و شرایط حاکم ایجاد خواهد شد؟
پرداخت حقوق بازنشستگی به ده ها هزار بازنشسته در سالهای آتی امری اجتناب ناپذیر است که با این مصوبه فقط چند سال به تاخیر می افتد و فشار به صندوق را در سالهای آتی بیشتر خواهد کرد.
می توان گفت شرایط فعلی صندوق های بازنشستگی مانند یک بمب است که با افزایش سن بازنشستگی انفجار این بمب به تاخیر افتاده و در زمان عمل کردن ( زمانی کارمندان چند سال دیرتر بازنشسته شوند ) بر تعداد TNT و باروت های این بمب افزوده می شود که مشخص است قدرت انفجار بیشتری خواهد داشت.
با این مصوبه شاغلین چند سال بیشتر خدمت خواهند کرد و قطعا استخدام نیروهای جوان کمتر خواهد شد که این خود یک اشکال اساسی و بحران شدید در پی خواهد داشت.
از جمله:
•میانگین سن کارمندان افزایش می یابد.
•بدلیل افزایش سنوات خدمت شاغلین، استخدام و جذب نیرو کاهش می یابد و در نتیجه آمار بیکاری بیشتر خواهد شد.
•حجم زیادی از کارمندان طی سالهای آتی بازنشست خواهند شد و بحران کمبود نیرو و کارمند با توجه به محدودیت در ظرفیت و مجوز برای استخدام در هر سال برای دستگاه ها ایجاد می شود.
•با کاهش جذب نیرو، در سالهای بعد تعداد بازنشسته ها از تعداد شاغلین بیشتر شده و موازنه واریزی کسورات بازنشستگی چند شاغل جهت پرداخت حقوق یک بازنشسته به هم می خورد و شرایط صندوق ها را پیچیده تر می‌کند.
نتیجه:
این مصوبه شاید برخی از اهداف و رفع اشکالات مد نظر دولت و مجلس را برآورده کند، اما برای جلوگیری از ورشستگی صندوق های بازنشستگی نسخه درستی نیست و حتی وضعیت را در سالهای بعد بدتر خواهد کرد.
مگر اینکه هدف این باشد که تکلیف از گردن دولت و مجلس برداشته شود تا در سالهای آتی بر گردن دولت و مجلس آن زمان بیفتد.
•با توجه به شرایط اقتصادی کشور و سطح پایین معیشت کارمندان و بویژه معلمان انگیزه و کارآیی برای خدمت در سالهای پایانی به طور محسوس کاهش می یابد که این معقوله باید به طور اساسی بررسی شود.
•تغییر سیاست و عملکرد و مدیران صندوق جهت بهبود اوضاع امری ضروری و فوری است.
[کد خبر:AJ43751]
