000000000000000000000000000000000000020200606-WA0032.jpg

 

 

آینه جم:  باران از جمله کودکانی است که سالها در پارس جنوبی قربانی آلودگی های زیست محیطی شده اند و این کودکان و خانواده هایشان باید هزینه بی توجهی مسئولان به محیط زیست را بپردازند

درست است که استقرار پالایشگاه و پتروشیمی‌ ها در این شهرستان مزایایی داشته است اما معایبی نیز در کنار این مزایا وجود دارد، البته اگر مسولان این پتروشیمی‌ها به مسولیت‌های خود به خوبی عمل کنند می‌توان این معایب را به حداقل ممکن رساند.

از اشتغال که بگذریم به آلودگی هوا و بیماری‌های آن می‌رسیم

استقرار پتروشیمی‌ها در این منطقه باعث ایجاد آلودگی‌های شدیدی شده است که متاسفانه این آلودگی‌ها باعث بیماری‌‌های مختلفی از جمله سرطان،آسم،سقط جنین و نوزاد ناقص شده است.

آلودگی‌ها باعث شده است تا برخی از نوزادان ناقص به دنیا بیایند و آن‌ها را از نعمت‌هایی همچون دست، پا و حتی بینایی محروم کند.

چند روز پیش نیز دنیا امدن یک کودک با نقص عضو عجیب خبرساز شد تا باز هم مردم برای کمک به حل مشکل ان دست به دست هم بدهند و باران را از این بلایی که ممکن است روزی گریبان همه ی ما را بگیرد نجات دهند  و البته هستند نوزادان یا مادران باردار ی که به خاطر آلودگی جان خود را از دست می‌دهند یا جنین خود را سقط می‌کنند.

مدیر عامل خیریه مهرآور کنگان در این باره گفت: چند روز پیش دختری به اسم باران در فروردین ماه سال جاری و در روستاهای اطراف شهرستان کنگان بدون دست به دنیا آمده است، این دختر باید هر چه سریعتر جهت پیوند عازم تهران می‌شد در غیر اینصورت برای همیشه از نعمت دست محروم می‌ماند‌.

مریم عسکری زاده افزود: هر کاری کردیم نتوانستیم هیچ یک از شرکت‌های مستقر در شهرستان را قانع کنیم که مبلغی جهت انجام عمل پیوند دست برای این نوزاد کمک کنند و متاسفانه هیچکدام از شرکت‌ها همراهی نکردند‌.

وی با بیان اینکه آسم ، سرطان و نوزاد ناقص هدیه‌های بی‌بدیل شرکت‌ها و فازهای اطراف کنگان هستند گفت:باید چاره‌ای اندیشید که هزینه‌های درمان این بیماران را از سهم آلودگی پرداخت کنند.

عسکری زاده ادامه داد: مجبور شدیم با کمک‌های مردمی خیریه مهرآورکنگان این مبلغ چند ده میلیونی را جمع آوری کنیم تا این کودک را برای مرحله نخست عمل به تهران بفرستیم. از صنعت بیش از این انتظار همکاری داشتیم و امیدواریم در ادامه راه ما را تنها نگذارند و بدانند اگر آنها چند صباحی در این محیط آلوده زندگی میکنند ، مردم بومی سالها است که مجبورند بدون هیچ مزدی این قرابت را پذیرا باشند . 

صنعت باید بپذیرد که زندگی را برای مردم این منطقه سخت کرده است و شرایط به سمتی پیش می رود که سلامت آنها و فرزندان شان در حال نابودی کامل است.

شایسته است که اگر عوارض آلایندگی به شهرستان های همجوار این صنعت اختصاص می یابد ، بخش اعظم آن برای سلامت و محیط زیست هزینه شود.

از مدیرعامل جدید منطقه ویژه که سابقه درخشانی از حضور وی در منطقه دارد درخواست دارم که نسبت به توجه بیشتر به مسولیت‌های اجتماعی پتروشیمی‌ها توجه و تاکید بیشتری داشته باشند تا بتوان ضررهای آلودگی‌های شرکت‌ها را به حداقل رساند.

* منبع: ثلاث

[کد خبر:AJ32825]
پايگاه خبري تحليلي آينه ي جم


نوشتن دیدگاه

جدیدترین مطالب