آینه جم/مهدکودکی که از سال 1985 توسط Maison Départementale de l’Enfance et de la Famille du Calvados (MDEFC) در شهر کان، فرانسه اداره می شود، پذیرای کودکان صفر تا شش ساله ای است که از خانواده های محروم یا بدرفتار آماده اند.
اسکان موقت در این مهدکودک پیش از ارائه راه حلی پایدار و سازگار با توجه به نیازهای خاص کودکان، از آنها در برابر موقعیت های پیچیده و آسیب‌زا محافظت و پشتیبانی می کند. MDEFC در سال 2017 نقل مکان به محلی جدید را برنامه ریزی کرد و از آژانس Paul Le Quernec Architectes برای مشاوره و ارائه طرحی برای مهدکودکی جدید در Fleury-sur-Orne، خارج از شهر کان دعوت کرد.
طرح نهایی به صورت مجموعه ای روستا مانند با واحدهایی مسکونی به شکل پیله که به دو ساختمان دیگر متصل می شوند، ارائه شد. این مجموعه 2720 متر مربعی در سه ساختار سازماندهی شده است: یک ساختمان فنی شامل کارگاه های مختلف؛ یک ساختمان لجستیکی دارای بخش های اداری، پذیرش پزشکی و والدین، و خدمات لباسشویی و غذاخوری؛ و ساختمانی که محل زندگی کودکان را گروه‌بندی می کند.
ایجاد پناهگاهی ایمن و انحصاری برای کودکان در مهدکودک Fleury-sur-Orne
چالش پیش روی طرح حصول اطمینان از رفاه کودکانی بود که شرایط خانوادگی آنها مختل شده است. کودکانی که وارد این مهدکودک می شوند از روابط تیره ای با والدین خود و در نتیجه دنیای بزرگسالان رنج می برند. به همین دلیل، Paul Le Quernec Architectes تصمیم گرفت تا فضای زندگی کودکان از بخش های دیگر جدا باشد.
طراحی واحدهای پیله مانند
هر واحد برای زندگی کودکان در مهدکودک Fleury-sur-Orne شبیه به خانه ای یک طبقه به نظر می رسد که دسترسی به آنها از طریق یک لابی شیشه ای ممکن می شود. هر واحد دارای دو تراس و چشم اندازی زیبا به محیط اطراف است. نور طبیعی فراوان نیز وارد هر واحد می شود. این چیدمان با استفاده از سامانه های تهویه مطبوع کارآمد که با یک پنجره دریچه ای روی سقف تکمیل می شود، استانداردهای بهداشتی لازم را برآورده می کند.
برای تقویت احساس امنیت، آرامش و راحتی، واحدهای زندگی کودکان دارای حجم های منحنی و محصور هستند که یادآور ایمنی یک پیله گرم است. در عین حال، پوشش گیاهی اطراف واحدها به محافظت از کودکان در برابر هیاهوی شهری بیرون کمک می کند.
این پیله ها اطراف فضاهای فعالیت مشترک کودکان سازماندهی شده اند که شبیه به روستایی کوچک اطراف یک میدان مرکزی است.
جداسازی ساختارهای فنی از فضای زندگی کودکان
طراحی ساختمان های فنی و لجستیکی به صورت کارآمد صورت گرفته است. ساختمان اصلی شکلی مستطیلی دارد و به یک حیاط بزرگ خدمات باز می شود. کارگاه های آن با یکدیگر هم تراز هستند و دارای درهایی نیمه شفاف هستند که فضایی روشن و کاربردی را فراهم می کند.
از سوی دیگر، ساختمان لجستیکی طراحی پیچیده‌تری دارد و چندین نقطه دسترسی را ارائه می کند. بال شرقی آن در دو سطح گسترده شده و بخش های اداری و پزشکی، اتاق های رختکن برای کارکنان داخلی و فضاهای ملاقات والدین/کودکان را گروه‌بندی می کند. بال غربی میزبان بخش لباسشویی و غذاخوری است.
فضای ملاقات والدین با کودکان به عمد در کنار ورودی قرار گرفته است. این چینش برای این که والدین تا حد امکان به حاشیه ساختمان نزدیک بوده و کمترین میزان ورود به آن را داشته باشند، صورت گرفته است. افزون بر این، کودکان می توانند همچنان احساس کنند که دنیای آنها به طور قابل توجهی از دنیای بیرون جدا شده است.
