آینه جم: کامبیز وطنخواه؛ کارگران، قربانیان بی دفاع برنامه نویسان در سال های اخیر علی رغم همه تأکیدهای دینی اخلاقی و قانونی واژه مقدس (كارگر) در کشور عزیزمان ایران اعتبار و حیثیتش را از دست داده است این واژه نام آشنا عجین شده است با درد و محنت و رنج و تبعییض، اگر در کنار گذر زمان و التهاب تحولات عظیم امروز اندکی توقف کنیم و دنیای پیرامون خود را به نظاره بنشینیم قشر مظلومی را می بینیم که به خاطر سیاست آزمون و خطای مسئولین کشور به طور بی رحمانه ای با زندگی مادی و اخروی وداع می کنند به گواه همه آمارها و پژوهش های اجتماعی و روند بینوا سازی آنان هر روز بیشتر از دیروز دیده می شود و صدای محرومیت و مظلومیت آنان شنیده می شود.

علیرغم همه شعارهای دولت مردان و مجلس نشینان که وعده داده اند لبخند را بر لبان فرزندان کارگران می آوریم، نه تنها محقق نشده است بلکه این لبخند تبدیل به گریه و عزای عمومی برای آنان شده است. این در حالیست که شورای عالی کار حداقل حقوق کارگران را در سال 95 (812 هشتصد و دوازده هزار تومان ) اعلام کرد که نسبت به سال قبل 14 درصد رشد داشته است. این رقم در مقابل نرخ خط فقر (2700000 تومان - دو میلیون هفتصد هزار تومان ) در ایران بسیار تکان دهنده و بحرانیست ، لذا دولت تدبیر و امید باید با تدبیر خود امید را به خانواده های کارگران بازگرداند و مجلس نشینان به رسالت خطیر خود دفاع از حقوق مستضعفان وفادار باشد اما متأسفانه نگاه حمایتی از قشر بی دفاع کارگر در برنامه توسعه ششم و بودجه سال 95 دیده نشده است.

وضع نامطلوب معیشتی – قدرت خرید پایین – دسترسی نداشتن به خدمات اجتماعی مناسب و امنیت شغلی و نداشتن تشکل منسجم صنفی عوامل متعددی است که آنان را در معرض آسیب های اجتماعی قرار داده است .

سوال اینجاست امروز که تحریم های ظالمانه لغو شده اند و درهای ایرانیان بر روی جهانیان باز شده است و حوزه اقتصاد ایران به رقابت تمام عیار به سوی رقیبان منطقه ای و جهانی می رود با نادیده گرفتن عنصر اصلی اقتصاد؛ کارگران می توانیم به رشد و توسعه اقتصادی برسیم؟؟

آیا کارگران توان و انگیزه ای برای چرخاندن چرخ های صنعت و اقتصاد کشور دارند؟

ان شاالله همه مسئولین و مردم عزیزمان با رهنمودهای رهبری عزیز و با همدلی و امید در بهار آغازین سال جدید از آبرو و کرامت این قشر ضعیف حمایت کنند. تا بتوانیم شاهد شکوفایی اقتصاد سرزمینمان ایران باشیم.

و به قول سهراب که گفت:

گل شبدر چه کم از لاله قرمز دارد               چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید

نویسنده: کامبیز وطنخواه- دانشجوی رشته دبیری علوم اجتماعی