آینه جم؛ قدرت مظاهری
چند روزی هست که عکس یا عکس هایی توی فضای مجازی می آیند و می روند تا به بیننده بگویند - یا القاء کنند - که توی یک آبادی، میان مردم به توزیع بادمجان اقدام شده است. شاهد بوده ام که فرد به فرد، گروه به گروه و دسته به دسته به این تصاویر خندیده اند، با اخم سر تکان داده اند، نچ نچ کرده اند و با یک حرکت سر انگشت، آن را به فرد، گروه یا گروه هایی دیگر ارسال کرده اند، بی آن که پرس و جویی کنند یا از صحت و سقم ماجرا خبری به دست آورند. این حرکت که فضای مجازی عامل و بانی آن است، دیرگاهی است که همه مان را به نوعی بردگی ذهنی و فکری دچار کرده است. بلافاصله با کمترین گمانه ای که مطلب، تصویر و یا کلیپی ذهنمان را به خود مشغول می کند، بدون اندکی راستی آزمایی، به ابراز احساسات می پردازیم و با خنده یا گریه، به استقبال و تایید مطلب دریافتی می رویم.
