0000000002201.JPG

 

آينه جم: محمد جعفری

 

اولین ذهنیت اکثر کسانی که نام عسلویه و پارس جنوبی را شنیده اند، شکوه و عظمت تمدن صنعتی به وجود آمده در چند دهه اخیر می باشد. البته با توجه به تبلیغات و نیز به موازات آن سرمایه گذاری های صنعتی چندصدمیلیاردی صورت گرفته نباید انتظاری جز این داشت. فازهای گازی، مجتمع های پتروشیمی و خیل عظیم شرکت های مستقر در این منطقه خود موید این ساختار فکری و ذهنیت پیش گفته است.

قبل از راه اندازی این صنایع منطقه عمومی عسلویه از لحاظ طبیعی بسیار بکر و ناشناخته بوده است. به نحوی که حتی در استان بوشهر نیز کمتر کسی از وجود چنین نامی مطلع بود. در حال حاضر نیز بسیاری از جاذبه های طبیعب و تاریخی این منطقه برای ساکنین و شاغلین چندین ساله این منطقه ناشناخته مانده است.


کمتر کسی است که نامی از سواحل زیبا و صخره ای بنود، هاله و بساتین، آثار تاریخی سیراف، جنگل های حرا و پارک ملی نایبند را شنیده باشد. از سابقه تاریخی بندر عسلویه همین بس  در زمانی که فقط پنج بندر در پهنه خلیج فارس فعال بوده اند یکی از آن ها عسلویه بوده و قبل از دوره ساسانیان نیز بندری پر رونق بوده است و حتی بعضی از مورخین سابقه ای چهارهزارساله برای ان متصورند.

به جرات می توان گفت هر کدام از موارد ذکر شده بالا خود می تواند پتانسیلی عظیم جهت معرفی این منطقه به عنوان قطب گردشگری به ایران و جهان باشد. منظره سواحل بکر و صخره ای هاله در پس زمینه ای از صنعت توانایی جذب بسیاری از علاقمندان این دو مقوله را داراست.

متاسفانه در ایران صنعت و گردشگری همواره رقبایی بی رحم برای یکدیگر بوده اند.در این هماوردی چربش زور صنعت با توجه به سودآوری و جنبه تبلیغی و زودبازدهی آن حقیقتی غیرقابل انکار بوده است. تعارضات زیست محیطی و اقلیمی میان صنعت و گردشگری هیچگاه تبدیل به تعامل نشده است. باعث و بانی این اختلافات عوامل متعددی است که بیان همه آن ها از حوصله این نوشتار خارج است.یکی از مهم ترین این عوامل عدم توجه صنعت به پاک بودن و دوست دار محیط زیست بودن خود است. این تفکر ناشی از نگاه صرفاٌ اقتصادی صنعت به خود و محیط پیرامونی است.

در کشورهای صاحب نام صنعتی در فاز صفر و  هنگام جانمایی برای احداث صنایع، چندین سال مطالعه جهت تعامل سازنده با سایر عوامل موجود و تاثیرگذار از فاکتورهای اصلی انتخاب محل طبیعی می باشد.البته در کشور ما این مشکل و عدم مطالعه جامع و کاربردی فقط گریبان گیر عسلویه نیست و عمومیتی کشوری دارد.

در حال حاضر هیچگونه مطالعه مدونی در زمینه جاذبه های گردشگری، طبیعی و تاریخی مناطق تحت تاثیر صنعت نوپای منطقه صورت نگرفته است و آمار کمی و کیفی قابل استنادی در مورد ظرفیت های بالقوه توریسم موجود نمی باشد.

حتی بهتر است بگوییم هیچگونه اطلاعاتی در زمینه میزان آسیب رسانی صنعت به سایر بخش های قابل سررمایه گذاری و سودآور در منطقه گردآوری نشده است.

اگر در همان ابتدا با مدیریتی جامع و فراگیر سعی در اتخاذ سیاست هایی برای استفاده مفید و موازی از سایر پتانسیل ها در کنار صنعت می شد، شاید اینک شاهد شکوفایی صنایعی بودیم که همپای صنعت نفت و گاز می توانست  منبع پایدار و خوبی جهت اشتغال و کسب درآمد برای بسیاری از نیروهای کار بومی و غیربومی باشد.

گردشگری علاوه بر جذاب بودن با توجه به آلاینده نبودن و توجه خاص آن به منظر و طبیعت می تواند بسیار راه گشا و پویا باشد.

می توان با برنامه ریزیو مدیریت جامع و نیز به وجودآوردن زمینه های سرمایه گذاری در زیرساخت های جذب گردشگر، صنعتی دیگر در کنار صنعت نفت و گاز پایه گذاری کرد. بسیاری از صاحب نظران این صنعت بر این باورند که جاذبه های موجود توان جذب سرمایه گذار برای سرمایه گذاری در این حوزه را دارا می باشد.

با عنایت به منطقه ویژه بودن پارس جنوبی و وجود امتیازها و مشوق های قانونی تعریف شده برای اینگونه مناطق می توان زمینه های دعوت سرمایه گذاران داخلی و حتی خارجی برای احداث زیرساخت، هتل و مراکز اقامتی و جاذبه های گردشگری ثانویه و نیز بسیاری از امکانات بالقوه جذب گردشگر  را فراهم نمود./خليج فارس

[کد خبر:AJ23664]
پايگاه خبري تحليلي آينه ي جم

کانال تلگرامی پايگاه خبري تحليلي آينه ي جم