آینه جم؛ سجاد بهزادی: همه آمارهاي نوشته شده نقل قول از رييس محترم دادگستري شهرستان جم مي باشد كه در مصاحبه با رسانه ها اعلام شده و مستند آن نيز با لحظه اي جستجو مي توان در "وب سايت" هاي خبري پيدا كرد و بنظر مي رسد در همان لحظه و با سرعت از اذهان كاربران نيز پاك شده؛ اما خواهش من به عنوان شهروندی از شهرستان جم از مسئولين اينست كه كمي مكث كنند. آمار در نوع خود وحشتناك است:

•رشد 64 درصدی در بحث طلاق و بالا رفتن 130 پرونده در سال 93 به 213 پرونده در سال 94 شهرستان جم
•رشد 55 درصدی ورودی پرونده ها در سال 94 به دادگاه های کیفری، حقوقی و انقلاب شهرستان جم
•رشد 452 درصدی پرونده هاي ضرب و جرح عمدی در شهرستان جم
•رشد 67 درصدي ورودی پرونده های سرقت تعزیری
•بيش از 260 متاركه در سه سال گذشته شهرستان جم
•تشكيل بيش از 500 پرونده طلاق در سه سال گذشته شهرستان جم و6200 پرونده تنها در يكسال گذشته

شهرستان جم كه صاحب آمارهاي ذكر شده مي باشد يكي از كم جمعيت ترين شهرستان هاي استان بوشهر است كه به دلايل فرهنگي، عقبه فكري و همچنين حضور جمعيت انبوهي از مهندسين و متخصصان نفت وگاز در شهركهاي مسكوني، احتمالا ميانگين سواد و تحصيلات دانشگاهي آن نيز به نسبت ديگر شهرستان هاي استان بوشهر بايد بالاتر باشد. اما مشكل كجاست و چرا بايد از اين آمارها ترسيد؟

نخست؛ چند سؤال: بخش بزرگی از نيروي انساني، تولید و اقتصاد ملی کشور در جم متمرکز شده است. رشد ساخت وسازهاي شهري در شهرستان جم در اوج ركود كاهش نيافت و بلكه چند برابر شده است. توليد بزرگترين پالايشگاه گازي كشور از كار نيفتاد و رفت وامدهاي مهاجرين غير بومي و افغاني نيز رشد قابل توجهي به خود گرفت. حال سوال اينست كه در ميان اين همه عوامل توسعه و هياهوي روزمره كدام دستگاه و متولي آسيب هاي اجتماعي اين شهرستان را راهبري مي كند؟ دستگاهها و متوليان امر چقدر نسبت به ريشه يابي اين موضوع كار جامعه شناختي انجام داده اند؟

توجه به آسيب هاي اجتماعي چقدر در همهمه هاي توسعه روبنایی شهرستان ديده مي‌شود؟برنامه هاي پيشگيري از آسيب هاي اجتماعي در شهرستان جم در چه وضعيتي قرار دارد؟ چه نشانه هاي مبني بر كنترل آمار ناهنجاری ها و بحران پيش رو ديده مي شود؟ سؤال صريح و جدي افكار عمومي از فرماندار شهرستان اينست كه در مواجه با اين بحران كدامين دستگاه مسؤليت را بر عهده مي گيرد؟ يا اينكه كدام دستگاه يا شخصیت حقیقی به دليل كم كاري در اين بخش تاكنون مورد سؤال قرار گرفته است؟

دوم؛ راه حل: راه حل ريشه اي مشكل را از زبان مدیرعامل پتروشیمی جم در يك هفته گذشته در روزنامه شرق (شماره ۲۷۰۲ - ۱۳۹۵ دوشنبه ۱۹ مهر) بازگو مي كنم چرا كه نويسنده اين نوشتار سالها و بارها اين راه حل را به گواه سياه نوشته هاي رسانه ايم ارايه داده ام اما هرگز جامعه عمل به خود نگرفت: "شرکت‌های فعال در منطقه(جم وعسلويه) باید سالانه حدود ١٥٠‌ میلیارد تومان جریمه آلایندگی پرداخت کنند چراکه تاکنون برای مترقی‌شدن منطقه و گسیل امکانات آموزشی، بهداشتی، ورزشی، رفاهی و ... اقدام نکردند و شرکت‌ها مجبورند سالانه حداقل ٥٠٠‌ میلیارد تومان هزینه اضافی برای کارکنان خود بپردازند."

به باور نگارنده هنوز هم برای تحقق چنین ضرورتی، دیر نیست... هم از نظر اقتصادی و هم از زاویه ملی بهتر است شرکت‌های فعال منطقه هرساله به صورت هماهنگ و یک‌صدا بودجه‌ای برای توسعه و آبادانی منطقه اختصاص دهند؛ چه اینکه نفع آن برای مردم شریف این خطه، شرکت‌های فعال در منطقه و اقتصاد و توسعه کشور خواهد بود.

چنانچه منطقه عسلویه و جم جزء مناطق مترقی و باامکانات کشور لحاظ شوند، هزینه نیروی انسانی شرکت‌های فعال در منطقه نیز کاهش می‌یابد و از نظر هزینه درآمدی نیز کاملا به نفع شرکت‌ها خواهد بود. با استفاده از آب بی‌انتهای خلیج‌فارس و کوه‌های اطراف آن و امکانات مالی شرکت‌های منطقه، می‌توان مناظر جذاب و بی‌نظیر گردشگری مانند سرسره‌های آبی، انواع تفریحات دریایی و... در منطقه ایجاد کرد. این منطقه بکر دارای مزیت‌ها و امکانات بالقوه‌ای است که می‌توان آنها را در این منطقه مهم و استراتژیک به صورت بالفعل درآورد.

اگر منطقه جم به لحاظ زير ساختي و رشد متوازن با حضور نفتي ها متحول شود وامكان مطالعه جامعه شناختي قوي در آن وجود داشته باشد آمارهاي آسيب هاي اجتماعي آن نيز كاهش خواهد يافت و بر آرامش وزندگي مطلوب تر نيز خواهد افزود؛كه تحقق اين امر نيازمند اراده اي ملي و استاني و فرمانداري جسور وپيگير است.

همين طور كه با نگراني از آينده شهرستان جم و استان مان اين يادداشت را مي نوشتم به يكباره آمار ديگري دريكي از سايت هاي خبري كشور (ايسنا) به نقل از دبيرخانه مجمع تشخيص مصلحت نظام به تلگرامم آمد كه نوشته بود: "آمار معتادان قطعي و مصرف كنندگان تفنني مواد مخدر در كشور به 4 ميليون نفر مي رسد... و 90 درصد افرادي كه تحصيلات عاليه ندارند به اعتياد گرايش پيدا كردند."

در اين لحظه بود كه با خودم فكر كردم نكند آمار بحران ها ديگر براي مسئولين ما ترسناك نيست و همه ما خيلي طبيعي با آنها عادت كرديم ."و ما همچنان دوره مي كنيم شب را و روز را".