آینه جم؛ درسال های اخیر درکشورمان ایران بیشترین قربانیان برنامه های توسعه ونزاع های حزبی کودکان بی پناهی هستند که هر کدامشان اسیر نابرابری ها وبی عدالتی های جامعه شده اند این کودکان معصوم سالهاست که چشم انتظار یاری سبز ماهستند اما این روزها پناه آنان آغوش سرد خیابان شده است باخود آمارها را ورق میزدم تا شاید مطلب را با این اعداد وارقام آذین ببندم اما عمق فاجعه انسانی تاحدی دیده میشد که قلم از نوشتن شرمگین میشود وباخود گفتم شاید تنها محکمه ایی که بتواند گوشه ایی از زندگی دردمند آنان را به تصویر بکشد وجدان های بیدار ماباشد اگر اندکی تامل کنیم هریک ازما درکنارمان دها وشاید صدها کودک وخانواده های محروم را خواهیم دید کمتر روزیست که این گل های با غ زندگیمان پژمرده نشوند وبه جرم فقر ونداری ناجوانمردانه سر بر بالین خاک ننهند. واژه های درد راجایی می توان فریاد زد که کودکان یتیم مابرای دفاع از آبروی مادر وخواهر خود تاپاسی از شب کار می کند.

وشادی وعشق وسرخوشی و بازی ومحبت را به حراج می گذارند وهردم از خود می پرسند که به کدامین گناه به زندگی دردمند خودباید ادامه دهند ودرکنار دریای عظیمی از ثروت به جرم بی پناهی در سرما وگرما واتش بی مهری بسوزند در ماه مقدس رمضان قرار گرفته ایم همان ماهی که خداوند ما را مکلف به خودشناسی وشناخت دردمندان میکند ماه پاکبازی ها وچه شب هایی که باصدای ربنا عاشقانه برمیخیزیم تا به نیایش بامعبود خود بپردازیم ای کاش میتوانستیم باور کنیم که شوق رسیدن به معبود رابامحبت به کودکان سرزمینمان نیز می توان تجلی ساخت در آستانه شب های پرفیض قدر قرار گرفته ایم وآرام آرام به غربت تنهایی مولای مظلومان نزدیک میشویم .همان مولای خوبانی که بزرگترین عبادتش یاری محرومان ویتیمان کوفه بود همان عارف عاشقی که دراوج نمازوراز نیاز با خالق بی همتا ندای یاری مرد فقیر آرام وقرا راز او میگیرد وانگشتری خود را در حالت رکوع به اومیبخشد به راستی که پیرو چنین انسانی بودن ودران جامعه فقر وتبعیض رواج داشته باشد دردناک است پس بیایم باخود دراین ماه مقدس عهد ببندیم که چکمه های بی توجهی وغفلت را از پابیرون کنیم وبه راحتی از کنار واقعیت ها گذر نکنیم وباتمام وجود دستان پرعطوفت محرومان را مهربانانه در دست بفشاریم چرا که روزها ازپی هم میگذرد وعمر تمام میشود وانسان از سرای دنیا به سوی ابدیت کوچ میکند وتنها چیزی که از او به یادگار میماند وخاطره اش را در دل ها زنده میکند نیکی ها وبخشش های او به دیگران است.
*** کامبیز وطن خواه دانشجوی دبیری علوم اجتماعی

نوشتن دیدگاه