آینه جم؛ محمد جوهری
عصرهاي جمعه در بزرگراه جم سيراف حدفاصل ورودي جم(پدري) تا كمي بعد از پادگان شهيد چمران، داستان عجيبي دارد. همهمه اي پرپاست و غوغايي عجيب فضارا در برگرفته است.صداي غرش اگزوز موتور سيكلت هاي كلاس بالا يا به قول راكبانشان موتور سنگين با زوزه كاميونهاي غول پيكر و ساير خودروهاي باري و سواري، آهنگي عجيب تر از اين اركستر ناهمگون را مهمان گوشهاي تماشگران نموده است.تماشاگراني كه بعضا به همراه خانواده در سرتاسر مسير ياد شده و تعدادي نيز از بالاي تپه هاي دو سمت مشرف بر بزرگراه، هنرنمايي جواناني كه مرگ را به سخره گرفته اند، به تماشا نشسته اند.
تلفيق و تركيبي از غرور و شجاعت ،هنرمندي، تسلط بر اين مركب چموش و تيز رو و با كمال هزاران تاسف بدون رعايت كوچكترين موارد و موازين ايمني، تضادي عجيب را در برابر هربيننده اي به تصوير مي كشد. از سويي باعث خوشحالي است كه اينهمه جوان علاقه مند به ورزش موتورسواري در سطح شهرستان وجود دارد و از ديگر سوي هزاران افسوس و آه و اندوه بر قلبت فشار مي آورد كه در سرزمين نفت و گاز و گنج كم نظير ثروت، فرزندانت از سر اجبار و فقر امكانات و نبود حتي محوطه اي امن و ايمن( چه رسد به پيست استاندارد) ناگزير جهت اجراي نمايش و تخليه هيجان وارد مسيري شده اند كه اصلا و ابدا نه براي اين كار است و نه عقل سليم وحتي نه قانون چنين اجازه اي مي دهد.غرش سهمگين موتور سيكلت كه بعضا حتي با دو ترك نشين و بدون حتي يك كلاه ايمني با سرعتي سرسام آور و با يك چرخ در هوا(لحظه تك چرخ زدن) با عبور از لابه لاي تريلرها و كاميونها مو بر اندامت سيخ مي كند.تاكنون بازهم با كمال تاسف جوانان زيادي جان باخته اند و تعدادي مجروح و مصدوم و ناقص گرديده اند و اندوهي ابدي در دل خانواده به ويژه پدر و مادر به ميراث گذاشته اند و چه بسي اين قصه تلخ را پاياني نباشد.قصه پرغصه مادران قد خميده و كودكان يتيم شده و پدران كمر شكسته گويي همچنان قصد تداوم دارد و شايد هم تعداد صفحات اين كتاب غم انگيز براي برخي مسؤلين ذيربط اصلا كافي نيست و نياز دارد كه قطورتر شود.
هنوز چند روزي از تشريف فرمايي وزير محترم راه و شهرسازي به جم نگذشته و ايكاش ايشان زمان مسافرتشان در عصر جمعه شكل مي گرفت تا به عيان مي ديدند استقبال جوانن از مرگ را به خاطر فقر امكانات و محروميت. بعيد ميدانم كه حتي به ياد متوليان امر افتاده باشد يا حتي به ذهنشان خطور كرده باشد كه چنين موضوع مهمي را به اين وزير يا ساير مسؤلان مرتبط انتقال داده باشند، به همين منظور عرض ميكنم ايكاش وزير محترم خود شاهد ماجرا مي شدند. مسؤلان ورزش استان به ويژه اتومبيل راني و موتورسواري در كجاي كجار ايستاده اند؟ اصلا جان اين جوانان عزيز جمي برايشان اهميتي دارد؟ آيا وجود آنها برايشان محلي از اعراب هست؟ وقتي جان يك يا چندين انسان دغدغه آنها نيست پس موضوع مهتري كه دغدغه آنهاست چيست؟
اميدوارم با همت و درايت و مديريت صحيح و تخصيص اعتبارات لازم و كافي هرچه سريعتر اين صحنه رقص مرگ از بستر اتوبان برچيده شود و غوغاي سرعت و هيجان اين ورزش به محلي امن و استاندارد با رعايت همه موازين ايمني منتقل گرددتا جوانان عزيز و شايسته نيز ضمن برخورداري از سلامت و ايمني كامل به هنرنمايي پرداخته و با تخليه هيجان، با نشاط و پرشور در خدمت جامعه خود باشند واز اين ورزش مفرح هم محروم نشوند.
[کد خبر:AJ34621]
