آینه جم: محمود منصوری/ خبرنگار و فعال اجتماعی
انارستان شهری کوچک در جنوب استان بوشهر با جمعیتی نزدیک به پنج هزار نفر است.
شهری که با جوانان فعال، منتقد، پرسشگر و مطالبه جو معرفی شده، همین پویایی و روشنگری ها باعث می‌شد تا مسوولان شهری، شهرستان و استانی حساب ویژه ای روی همین جوانان باز کنند و در مسوولیت های ذاتی خود نسبت به انارستان با حساسیت ویژه ای اقدام کنند.
وقتی تهران بزرگ، پایتخت ایران عاجز به نامگذاری خیابانی بنام مصدق بود! در شهر انارستانِ جم، خیابانی بنام مصدق و میدانی بنام فردوسی نام گذاری شد!
این مهم، افکار عمومی استان بوشهر را ترغیب کرد بیشتر با انارستان و نوع نگاه مردم این شهر آشنا شوند.
مصدق مظهر وطن پرستی و فردوسی، کسی که زبان فارسی را نجات داد، این دو نام بزرگ در انارستان چه می‌کنند؟
انجمن های مردم نهاد در حوزه های مختلف از جمله موسیقی، محیط زیست، کشاورزی، گردشگری، هنری، صنایع دستی، ادبی، به وفور در این شهر دیده می‌شود، گفته شده نیمی از انجمن های مردم نهاد استان بوشهر در انارستان فعالیت می‌کنند!
همچنین خانه جوان در شهر وجود دارد که تعداد خانه جوان در کشور به انگشتان یک دست هم نمی‌رسد، محلی برای فعالیت انجمن ها و جوانان شهر در حوزه های مختلف است.
انارستانی که از دوم خرداد ۷۶ و به روی کار آمدن دولت اصلاحلات بیشتر بر همگان شناخته شد و با انجمن «راه الفبا» فعالیت های مدنی خود را شروع کرد.
این شهر کوچک با اندیشه های بزرگ، حتی یک نماینده مجلس را به جامعه سیاسی جنوب معرفی کرد و همه ی کسانی که در کارزارهای انتخاباتی وارد می‌شوند از مجلس پنجم تا مجلس یازدهم همه نگاه شان به انارستان بود تا بتوانند تیم قوی و کارآمدی از نخبه های انارستان را به خود جلب کنند، انگار موفقیت شان بستگی به همراهی جوانان انارستان داشت!
فعالیت های مستمر در حوزه های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، سمن ها، باعث شد مردم این شهر خواسته های متفاوتی نسبت به دیگر هم استانی های خود داشته باشند، در حالی که مطالبات عمرانی در راستای توسعه شهر را وظیفه ی دولت ها می‌دانستند.
کار به جایی رسید که در یک مورد ملی با نافرمانی مدنی خودجوش مردم انارستان، به دلیل رد صلاحیت سید حسن خمینی، در انتخابات مجلس خبرگان رهبری، اکثریت آرا؛ شهر بنام ایشان نوشته شد! در حالی که در انتخابات آن دوره نبودند.
ما همیشه و همواره سعی کردیم دولت ها و جریان های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را نقد کنیم، انگار فراموش کرده ایم، شهری بنام انارستان وجود دارد.
این شهر در راستای توسعه ی همه جانبه با هزاران مشکل روبرو خواهد شد.
به فرض اینکه ویروس کرونا آمده، شرایط اقتصادی دولت و مردم در وضعیت نابسامانی قرار دارد. آیا جوانان شهر و مسوولان شهری اعم از شورای شهر، شهرداری، انجمن ها، و جوانان مستقل و دلسوز، باید چشم شان را به تخلفات عجیب و غریبی که در شهر اتفاق می افتد را ببندند؟
در خبرها آمده بود، یکی از قبرستان های استان فارس تبدیل به جاذبه ی گردشگری می‌شود!
این در حالی است که ما قنات هایی با قدمت ۲۰۰۰ ساله در شهر داریم که حلقه های چاه قنات، به گورستان آشغال های نخیلات باغدارن اطراف قنات تبدیل شده است!
باغدارن و کشاورزان به حریم قنات ها و جدول های اصلی قنات تجاوز کرده و حتی در یک مورد راه قدیمی مجاور قنات را بسته و می‌خواهند این قسمت از قنات را ضمیمه باغ های خود قرار بدهند!
قنات هایی که قدمت و اصالت یک شهر محسوب می‌شود و می‌تواند جاذبه ی گردشگری و آثار باستانی استان بوشهر باشند.
زیبایی شهرهای کوچکی مثل انارستان به فضای سبز و باغات کشاورزی است؛ اگر کشاورزان و باغ داران قانون را رعایت نکنند،
چه کسی پاسخگوست؟
در دومین قانون گریزی که جدیدا باب شده است، بسیار دیده شده که باغ داران به دور باغ های نخیلات و لیمو خود دیوارهای بزرگ می‌کشند و تمام طبیعت و زیبایی شهر عملا به پشت دیوارها رفته و رهگذران به جز دیوار چیز دیگری نمی بینند، در حالی که همه باید طبق قانون به دور باغاهای موجود فنس کشی کنند تا زیبایی شهر حفظ شود.
شورای شهر و شهرداری می‌گوید باغات کشاورزان در محدوده شهر نیست! جهاد کشاورزی می‌گوید، باید منابع آب شهرستان جلوی متخلفان را بگیرد! منابع آب می‌گوید وظیفه قوه قضایه است که متخلفات را مجازات کند! و این دور تسلسل ادامه دارد…
انگار چشمان تیزبین جوانان و منتقدان شهر بر روی این حجم عظیم تخلف و تجاوز به حریم ها بسته شده و قانون گریزی سازمان یافته ای شکل گرفته است.
تجاوز به حریم های قنات، دیوار کشی های غیر قانونی، زدن چاه های غیر مجاز، زدن خانه های ویلایی غیر مجاز در انارستان روز به روز بیشتر می‌شود.
به نظر بوی قانون گریزی دسته جمعی در سکوت تامل برانگیز مسوولین شهری و شهرستانی می‌آید!
ما همیشه از توسعه سیاسی در کشور حمایت کردیم و لازمه توسعه اقتصادی را توسعه سیاسی میدانیم،
غافل از اینکه توسعه سیاسی باید از اشخاص شروع شود و در ادامه رعایت قانون لازمه پیشرفت شهرهای چون انارستان است.
سخن آخر
« امید بذر هویت ماست»
چه شد شهر سیاسی و فرهنگی؟
به یاد آر…
** نسیم جم
[کد خبر:AJ32651]
