آینه جم:  حسین لاری 

 

درحالی که ویروس کرونا به جان کشور افتاده و روز به روز بر تعداد مبتلایان این بیماری مهلک افزوده می شود 

مردم و نهادهای متولی سلامت در نبردی نابرابر برای پیشگیری و مقابله با آن دست و پنجه نرم می کنند.

 

وزارت نفت و خاصه سازمان منطقه ویژه به عنوان متولی اداره بخش عظیمی از تاسیسات پالایشگاهی و پتروشیمی و صدها کمپ وموسسه اداری و خدماتی خاصه در شهرستان عسلویه و شهرستان های کنگان ،دیر و جم فعالیت دارد.

 

سالهاست که ناله ما به لحاظ آلوده کردن محیط زیست منطقه ،پاسخگو نبودن وکم توجهی به مسئولیت های اجتماعی محیط پیرامونی توسط،صنعت نفت بلند است.

 

بیشتر گفتیم و کمتر نتیجه گرفتیم از این گذشته امروز که مردم شهرستان عسلویه و جنوب استان بوشهر پناهگاه هفتاد و دو ملت هستند ودر حقیقت ایران کوچکی هستند و به لحاظ مروادات و مسافرت کارکنان صنعت به استان های مختلف محل زندگی شان و بازگشت به محل کار ،مردم این شهرستان به شدت در معرض خطر ابتلا به ویروس کورنا هستند.

 

منطقه ویژه اگر چه مردم و نهادهای خدمت رسان بهداشتی و درمانی مثل شبکه بهداشت و درمان وبیمارستان عسلویه و نهادهایی مثل شهرداری و دهیاری ها را رها کرده و هیچ کمکی نمی کند دردی را به دردهای شان نیز افزوده است.

 

این درد مضاعف فعالیت مستمر فرودگاه عسلویه است که روزانه با چندین پروازمسافران (بخوانید ناقلان احتمالی ویروس کورنا ) را به شهرستان عسلویه منتقل می کند دریغ از یک معاینه ساده و یک تست عمومی تشخیصی برای سنجش سلامتی مسافران !آیا این حق مردم عسلویه است.

 

چه کسی باور دارد که برای وزارت نفت خصوصا بهداشت و درمان صنعت نفت مقدور نباشد یک تیم پزشک و پرستار و کیت تشخیصی در فرودگاه عسلویه مستقر کند.

 

آقای مدیر عامل منطقه ویژه به خیرتان امیدی نیست شر نرسانید از توزیع رایگان ماسک و اقلام بهداشتی گذشتیم، فرودگاه دروازه ورود ویروس به استان بوشهر را کنترل کنید.

 

حسین لاری فعال اجتماعی و رسانه ای عسلویه