آینه جم: احمد راشدی؛ در ایام تحصیل که بودیم مبصرکلاس معمولااز کسانی که در کلاس درس نسبت به بقیه فضول تر و شلوغ تر بودند انتخاب میشدند، چرا که هم خود ساکت می شدند و نظم را رعایت میکردند و هم اینکه هم کلاسی های خود راوادار به سکوت ونظم می کردند . مبصر شدن باعث شور و شعف بیش از حد دانش آموزان می‌شد چرا که باعث نشان دادن اقتدار ،قوی وتوانایی دانش آموز می شد. و دانش آموز از اینکه تمام کلاس را تحت سلطه و نفوذ خو داشت لذت می برد و تلاش می کردتا نظر معلم نسبت به خود را جذب کنند .
شاید برخی فکر میکنند که مبصر و نماینده کلاس هر دو یک معنایی دارند در صورتی که مبصر از سوی معلم انتخاب می شد و نماینده از سوی دانش آموزان !
اما حکایت امروز ما در انتخابات مجلس اینکه برخی دوست دارند به نوعی خود را مبصر کنند :
۱_ برخی با اعلام کاندیداتوری خود یک سال کم تر یا بیشتر قبل از انتخابات خود رابه عنوان رقیب مورد نظر کاندیدای واقعی اعلام می کنند، و پس از مدتی که این خبر رسانه ای و نقل مجالس شد، به سود کاندیدای واقعی کنار می کشند وامتیازات خاص ی را می گیرند.
۲-برخی خود رابه عنوان منتقد در برنامه های تبلیغاتی نمایندگان و باعنوان مطالبه گر و فعال اجتماعی جا می زنند
۳-برخی دیگر پس از ثبت نام به عنوان کاندیداتوری وحدود یک ماه قبل از انتخابات به نفع یکی از کاندیدهای مطرح مورد نظر خود کناره میکشند .
هرچه به انتخابات نزدیک میشویم مبصرها کم کم زیاد و زیاد تر میشوند. و سعی میکنند خود را به حلقه اولیه کاندیداتوری برسانندو پا به پای کاندیداتوری شخص مورد نظر در هرجلسه ومکان حاضر ،وحتی به جای آنها سخنرانی کنند.
لاجرم این سوال به ذهن میرسد که مبصر انتخابات چه سودی و منفعتی دارد که همه "هم و غم "خود راصرف آن می کنند؟ بی شک هرکسی به دنبال چیزی میدود که می خواهد ؛و مصداق همان ضرب المثل آهو و شیراست (یکی برای نان و دیگری برای نجات جان )
برخی برای تصاحب کرسی مدیریتی و بالاتر مثل کارمند به کارشناس >مدیر یا ریس >مدیر کل - فرماندار و ......
و برخی هم از طریق رانت با گرفتن وام های کلان و باز پرداخت بلند مدت و کارمزد با سود ناچیز
برخی هم برای گرفتن امتیاز بنگاه های اقتصادی انحصاری که بازار را در دست خود قبضه کنند .
برخی هم برای شهرت و معروف شدن ؛
و درپایان
این سوالها که ذهن هر مخاطب به دنبال آن است اینکه: نماینده مجلس چه حقوق و امتیازاتی دارد که نامزدهای آن برای رسیدن به مجلس سرو کله یکدیگر را می شکنند و حاضرند به هرقیمتی خودرا به آن کرسی برسانند ؟؟
مگر اینهایی که کاندید میشوند صاحب یک پست مدیریتی نیستند ؟؟مگر نمی شود همانجا به مردم و نظام خدمت کنند !مگر هدفشان غیر از این هست ؟!
چرا بعد از اینکه از ماراتن انتخابات برای ورود به مجلس باز ماندند، به رقیب خود که وارد بهارستان شده جهت بهبود وضعیت حوزه انتخابیه راهکار و پیشنهاد و برنامه های خود را باز گو نمی کنند ؟؟
نمی دانم این چه لقمه چربی و چه صندلی نرمی است که این همه چشم به آن دوخته اند و دندان خود را تیز کردند !!
برای فهمیدن این چیزها شاید برای یک بار هم که شده بایدخودم را در این ماراتن انتخاباتی محک بزنم .شما چطور ؟؟؟؟؟؟؟
احمد راشدی
کارشنارسی ارشد مدیریت اجرایی گرایش استراتژیک
دوم آبان ماه نودهشت
[کد خبر:AJ29886]
