آینه جم؛ حسین بردستانی؛ غروب یکشنبه سوم مردادماه، وقوع اتفاقی تلخ در اتوبان جم عسلویه، خاطر همکاران ما در شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی و خانواده های آنان را آزرده نمود. حادثه تصادف اتوبوس در محور جم با تانکر آب زنگ خطری ست برای پایتخت انرژی ایران و ارابه های آهنینی که حامل نخبگان و مهندسین کشور هستند که در این میان فارغ از هزینه های مادی، بحث هزینه معنوی نخبه گان مطرح می باشد و این مهم از نقطه نظر حسابداری منابع انسانی در دنیا از درجه اهمیت ویژه ای برخوردار است.
طی سلسله حوادثی که طی سال های اخیر برای خودروهای حامل پرسنل صنعت نفت چه شاغل در پروژه ها و چه شاغل در پتروشیمی ها و پالایشگاه ها رخ داد و منجر به خسارت سنگین نیروی انسانی صنعت نفت گردید، بارها زنگ هشدار برای توجه به این مهم به صدا در آمد که می‌توان «مصدومیت ۲۱ تن در واژگون‌شدن سرویس حملونقل کارگران شاغل در فاز ۱۲ پارس‌جنوبی در سال 93 و مصدومیت 35 تن از کارگران فاز دوم شرکت پتروشیمی مخازن‌سبز عسلویه بر اثر واژگونی سرویس حملونقل کارگران در اواخر سال گذشته» اشاره کرد.
اما کماکان بی توجهی به ایمنی در حمل و نقل پرسنل پارس جنوبی به صورت اندوه باری ادامه دارد.
با این حال اهم نکاتی که می بایست در حادثه اخیر مورد توجه قرار گیرد به شرح ذیل است:
۱. با وجود سیاست استقلال اداری پالایشگاهی و ایجاد زمینه جهت رقابت و بالا بردن کیفیت خدمات، مع الاسف همچنان واحد حمل و نقل شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی بصورت ستادی مدیریت می شود و این امر مانع از رقابت در عرصه خدمات حمل و نقل گردیده است.
۲. عدم انتخاب شایسته پیمانکاران از نقطه نظر ارزیابی کیفی مناقصه گران و احراز شرایط و صلاحیت حضور در مناقصه. بدون شک تا زمانی که در سرزمین فن سالاران صنعت نفت، قیمت پایین به جای کیفیت مطلوب نقش آفرینی می نماید، نباید انتظار فراهم آوری رفاه عمومی و توسعه مهندسی انسانی و در سطحی وسیع تر از آن، سازمان متعالی برای پرسنل صنعتی داشت.
۳. عدم برخورداری پرسنل حمل و نقل پیمانکاری از آموزش های متناسب.
۴. عدم مجهز بودن جاده به سامانه های کنترل سرعت و گاها نبود مامورین پلیس راه تا بتوانند سرعت اتوبوس های مسافربری پرسنل صنعتی را کنترل نمایند.
۵. عدم نظارت واحد HSE مجتمع گاز بر سرویس دهی رانندگان و پیمانکاران.
با عنایت به نکات یاد شده تشابه موارد فوق در سیستم حمل و نقل دیگر شرکت های نفتی منطقه پارس جنوبی، انتظار می رود تدابیری خاص از سوی مدیران عالی شرکت های ملی نفت، گاز و صنایع پتروشیمی در راستای رعایت ارگونومی و فراهم آوری رفاه پرسنل صنعتی اتخاذ گردد که در اینجا به ذکر دو پیشنهاد بسنده می نماید:
۱. تثبیت و فراگیر شدن مسئله ارشدیت ایمنی در پایتخت انرژی ایران و گسترش ابعاد آن از جمیع جهات که یکی از آنها، موضوع ایمنی در جابجایی پرسنل می باشد.
۲. مطرح نمودن مجدد طرح ترسیم سیستم حمل و نقل ریلی ( مترو جم به عسلویه) به عنوان محل اسکان و استراحت اغلب پرسنل نفتی و خانواده های آنان با عنایت به ویژگی های ذیل:
- پایین آوردن هزینه های حمل و نقل و صرفه جویی در هزینه کلیه سازمان های صنعتی موجود در پایتخت انرژی ایران
- افزایش ایمنی سرنشینان به واسطه ترسیم محورریلی مهندسی شده
- کوتاه نمودن مسیر ارتفاع ۸۰۰ متری که تبعاتی جهت فیزیک بدنی افراد و وضعیت مزاجی و جسمانی آنها از جمله معضلات غضروفی، نخاعی، ارتروزی و .... دارد و پیمودن چنین مسیری بر اعصاب و روان افراد و شنوایی آنها در بلند مدت تاثیرگذار است.
- تسهیل مسیر جم به عسلویه در کمتر از نیم ساعت و همچنین کوتاه نمودن فاصله فرودگاه بین المللی خلیج فارس تا جم جهت پرسنل صنعتی و خانواده های ایشان و ...
با عنایت به مراتب تشریح شده و ضمن آرزوی بهبودی جهت مصدومین حادثه فوق، انتظار می رود مدیران عالی صنایع موجود در پایتخت انرژی ایران و مدیران عالی رتبه صنعت نفت و گاز و در راس آنها مقام عالی وزرات نفت نسبت به اینگونه حوادث و حوادث مشابه دوراندیشی و عاقبت اندیشی نموده و با برنامه ریزی و اتخاذ تصمیمات مناسب، زمینه آرامش پرسنل و خانواده های آنها را فراهم آورند.
[کد خبر:AJ17169]
دیدگاه‌ها
1- اصلاح اتوبان جم به طاهری از نظر طراحی هندسی،مرمت و بازسازی آسفالت و رفع نقاط حادثه خیز. یک تجدید ساختار کلی در طرح هندسی این اتوبان کاملا احساس می شود
2- تجهیز سراسر مسیر به روشنایی
3-استقرار پلیس راه و گشتی های مختلف و برخورد جدی با کامیونهای حمل مصالح که بیش از دوبرابر ظرفیت بارگیری میکنند و بعضا حتی رانندگان آنها فاقد گواهینامه می باشند
4- ایجاد تقاطع های غیر همسطح در نقاط مورد نیاز به عنوان مثال محل بارگیری کامیونهای کارخانه سیمان کنگان
نحبه های صنعت نفت مثال کارگران فاز 12؟
خدارو شکر میکنم که همگی هم چنان نفس میکشن!!!
ولی باید حتما نفرات رسمی پارس جنوبی ی اتفاقی براشون بیوفته تا عالم و آدم از وزیر نفت گرفه تا حتی شبکه های برون مرزی به فکر بیوفتن و صداشون دربیاد در صورتی که ما روزانه شاهد تصادفات مرگ بار تر و دلخراش تر تو این مسیر هستیم اونم واسه کارگرای بومی که به صورت پیمانی و با حقوق نچندان و با ماشین شخصی و حتی موتور این مسیر رو طی میکنن . و اگه اتفاقی براشون پیش بیاد اولین واکنشی که در مقابل اونا نشون میدن از کار ،بیکارشون میکنن چون به موقع به محل کار نرسیدن اگه هم خدایی نکرده فوت کنن با تمام خوشحالی یکی از نزدیکان خودشون جایگزین کارگر ناکام میکنن.
و هیچ کس صدایی دم نمیزند...... مگر!!!!
از جناب جوهری که همواره آگاهانه، مستند و با نگاه عقلانی، اقدام به درج نظرات دلسوزانه می نمایند تشکر می کنم.
احداث این اتوبان برای تمامی منطقه بویژه مردم شریف جم برکت بزرگیست که نباید به این سادگی فرسوده شود.
شاید شخص یا گروه خاصی از عدم اجرای خط لوله انتقال آب طرح محرم به جم و تردد این تانکرها سود می برند اما تاخیر در اجرای این طرح به زیان شهرستان می باشد.
خوراک‌خوان (آراس‌اس) دیدگاه‌های این محتوا