آینه جم: با گذشت بیش از یکسال از ابلاغ قانون «حمایت از خانواده و جوانی جمعیت» که قرار بود دستاورد اصلی مجلس انقلابی باشد، آمارهای موالید 9 ماه اول سالجاری نشان می دهد که عمر قانون زودتر از موعد پایان یافته و جوانمرگ شده است؛ طرحی که قرار بود  با اعطای وام، زمین و خودرو، بحران جمعیت آینده ایران را برطرف نماید. 

به گزارش آینه جم؛ نگاهی به آمارها نشان می دهد این اتفاق در شروع کار به نتیجه نرسیده است: 

• نرخ رشد جمعیت کشور از 3.91 درصد در سال 1365 به 0.7 درصد در سالجاری کاهش یافته است.
• تعداد ازدواج ها هم از 502 هزار مورد در سال 1395 به 402 هزار مورد در سالجاری رسیده است. 
• همچنین نرخ باروری از 6.5 فرزند در سال 1365 به 1.6 فرزند در سال 1400 رسیده است.

این آمارها نشان می دهد به موازات تاکید روزافزون بر فرزندآوری، تعداد ازدواج و موالید رو به کاهش و میزان سالمندی روز به افزایش بوده است.

اما چرا طرح جوانی جمعیت نتیجه موردنظر را کسب نکرده است. دست کم برخی از عوامل به این شرح است:

ابتدا اینکه فرزندآوری پیش از هرچیز نیازمند امید به آینده است. اینکه شهروندان دریابند فردایی بهتر در انتظار فرزندان آنان است؛ چیزی که متاسفانه روزگار کنونی خلاف آن را فرارروی ایرانیان ترسیم می کند.

همچنین فرزندآوری مستلزم درجاتی از محاسبه پذیر بودن امورات زندگی روزمره است. تلاطم های اقتصادی از جمله رشد فزاینده تورم، مسکن، بیکاری و آشفتگی های ارزی آنچنان اوضاع نابسمانی برای همگان ایجاد کرده که ازدواج و موالید اولویت خود را از دست داده است.

از سوی دیگر، تجربه چهار دهه دولتی کردن اموری مانند سبک زندگی، نشان داده که ورود حکومت به عرصه زندگی خصوصی شهروندان نتیجه بخش نبوده و گاهی بحران آفرین می شود. امر فرزندآوری نیز از این قاعده مستثنی نبوده و کاهش قابل توجه موالید در 9 ماه اجرای قانون نیز از همین امر حکایت دارد.

به عبارت دیگر، در شرایطی که شکاف دولت- ملت افزایش یافته، بدیهی است که وعده های مسئولان و مشوق های مالی قادر نباشد بر میزان موالید بیفزایند. در چنین شرایطی هرچه وعده های بزرگتری داده شوند، دست نیافتنی تر به نظر می رسند.

نوشتن دیدگاه