آینه جم؛ ابراهیم قیصری / در جدیدترین نامه ارسالی از سازمان برنامه و بودجه به سازمان امور مالیاتی کشور ۶ شهرستان استان های بوشهر(عسلویه، کنگان و جم)، فارس(مهر و لامرد) و هرمزگان(پارسیان) از این اعتبارات عوارض آلایندگی عسلویه بهره مند می شوند سهم عسلویه ۳۱.۳ درصد ، کنگان ۲۱.۱ درصد و ۴ شهرستان دیگر ۱۱.۹ درصد از عوارض آلایندگی است توزیعی که به عدالت نزدیک تر است اما به نظر می رسد همچنان سهم برخی شهرستان ها دیده نشده است و جای تامل دارد ؛در این زمینه ذکر چند نکته قابل توجه است:
۱- سهم شهرستان های شمالی استان بوشهر به حق از دریافت آلایندگی عسلویه قطع شده است این شهرستان ها طبق قانون متاثر از آلایندگی عسلویه نیستند و هیچ حقی برای دریافت عوارض آلایندگی ندارند شهرستانهایی که به ناحق تا قبل از سال ۹۸ از عوارض برخودار بودند
۲- حذف شهرستان دیر که فاصله اش با تاسیسات عسلویه و کنگان؛ کمتر از ۲۰ کیلومتر است از نکات جنجالی دستور است چرا که این شهرستان نیز متاثر از آلایندگی منطقه است و باید بازنگری شود.
۳-افزودن شهرستانهای مهر و پارسیان که به نسبت شهرستان های بوشهر و دشتستان فاصله خیلی کمتری با عسلویه دارند را می توان توجیه کرد اما به نظر می رسد عوارض آلایندگی کمتری باید دریافت کنند اما اضافه شدن شهرستان لامرد از نکات عجیب نامه است چرا که فاصله اش با تاسیسات عسلویه بیشتر از آن است که جز مناطق تحت تاثیر باشد
۴- بیشترین خوشحالی از این دستور عاید سید محسن علوی نماینده سابق لامرد و مهر شده است به نظر میرسد نقش وی در این موضوع مهم ، قابل توجه بوده است به ویژه اینکه دیر حذف شده است و لامرد به مناطق متاثر از آلایندگی اضافه شده است!.
۵- تا زمانی که سازمان محیط زیست به صورت کیفی آلایندگی های تاسیسات عسلویه را اندازه گیری می کند نمی توان به سازمان برنامه و بودجه و یا سازمان امور مالیاتی پیرامون این نامه ها نقدی وارد کرد بیشترین نقد متوجه سازمان محیط زیست است که نتوانسته با پارامتر های علمی به بررسی آلایندگی های تاسیسات پارس جنوبی بپردازد
نگارنده معتقد است سازمان حفاظت محیط زیست کشور باید در اولین فرصت با پارامتر های علمی به بررسی آلایندگی های تاسیسات عسلویه در مناطق مختلف بپردازند و بعدا در زمینه توزیع عوارض آلایندگی تصمیم گیری شود .
